YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14971
KARAR NO : 2013/8479
KARAR TARİHİ : 03.04.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde saat 17:10 sıralarında, gündüz vakti, yerleşim yeri sınırlarında, iki yönlü yol üzerinde, sanığın sevk ve idaresindeki kamyon ile seyri sırasında, olay mahalline geldiğinde, istikametine göre yolun sağ tarafından karşıya geçmeye çalışan 2004 doğumlu mağdura çarpması şeklinde meydana gelen olayda, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi ve sanığın olayda kusurlu olup olmadığının kesin olarak tespiti bakımından, Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi’nden veya teknik üniversitelerin konu ile ilgili kürsülerinden seçilecek öğretim üyeleri ya da karayolları uzmanlarından oluşacak bilirkişi heyetinden alınacak rapor sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.