YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14895
KARAR NO : 2013/5442
KARAR TARİHİ : 06.03.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2. maddelerigereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
24/6/2008 günü alacakaranlıkta saat 20:00 sırası, 10.5 metre genişliğindeki, çift yönlü, meskun mahal içi, düz yolda, sanığın yönetimindeki oto ile seyir halinde iken, olay yeri olan kontrolsüz T kavşağa geldiğinde soldaki yola dönüş yapmak için kontrolsüzce sola manevra yapıp, aynı yolda karşı yönden yönetimindeki motosiklet ile seyir halinde olan katılanın yolunu kapatarak onun motorsikletiyle kendi otosunun sağ ön bölümüne çarpmasına neden olması sonucu, katılanın vücudunda 6.derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olması şeklinde gerçekleşen olayda, mahkemece hükme esas alınan ve oluşa uygun görülen kusura dair bilirkişi raporunda sanığın asli kusurlu olduğu belirtilmesi karşısında, katılanın yaralanmasının niteliği ve derecesi de dikkate alınarak sanık hakkındaki temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış olup;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusur durumuna hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına şartlarının oluştuğuna ilişkin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “sanığın saiki” ibaresinin hükümden çıkartılmasına, usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/03/2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.