YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14832
KARAR NO : 2013/4524
KARAR TARİHİ : 26.02.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Uygulama : TCK’nın 89/1, 89/3-b, 62, 52/2, 52/4. maddeleriuyarınca mahkumiyet, adli para cezası

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık … ve sanık … müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında tayin edilen temel cezanın TCK’nın 89/3-b. maddesi uyarınca artırılarak 360 gün adli para cezasına hükmedilmesi karşısında her iki sanığa ait hüküm fıkralarının 2. paragrafında “1 katı” yerine “yarı” oranında ibaresinin ve TCK’nın 89/1 maddesi gereğince sanıklar hakkında seçenek ceza olarak adli para cezası belirlenmiş olup, hüküm fıkralarının 3. paragrafında adli para cezası yerine “hapis cezasının” ibaresinin yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlıkları olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık … ve sanık … müdafinin eksik incelemeye ilişkin yerinde görülmeyen diğer itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan “kastın yoğunluğu” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Sanıklar hakkında TCK’nın 52/2. maddesi gereğince hükmedilen adli para cezasına ilişkin TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca ihtarat yapılmasına rağmen ayrıca her iki sanık hakkında TCK’nın 50/6. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanıklar hakkında kurulan hüküm fıkralarının 1. bendinden “kastın yoğunluk derecesi” ibaresi ile hüküm fıkralarından 7. paragrafların hükümden çıkartılması, ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.