YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14665
KARAR NO : 2013/6620
KARAR TARİHİ : 18.03.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 85/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanık … ve sanık … müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
…A.Ş nin C fırınının izolasyon ve temizlik ile ilgili inşaat işinde Zaza inşaat isimli firma ile anlaştığı, ölenin taşeron firmada işçi olarak çalıştığı, sanık …’nın işçilerin görevlendirilmesinden sorumlu taşeron firma yetkilisi olduğu, taşeron firma işçilerinin başında ustabaşı bulunmadığı, sanık …’nın mahkemedeki savunmasında işçilerin başında duran yetkilinin kendisi olduğunu beyan ettiği, …A.Ş’nin elemanı olarak çalışan diğer sanık …’nin ise vardiya amiri olarak çalıştığı, fırın teknisyeni olduğu, fırının ve fırının içerisindeki pres makinasının çalışma prensibi hakkında bilgi sahibi olduğu, taşeron firmanın fırın etrafında çalıştığını bildiği halde çalışma alanının taşeron firma elemanlarınca temizlenmesi konusunda talimat verdiği ve ölenin …A.Ş’deki ilk iş günü olduğu dikkate alındığında; her iki sanığın kusur ve ceza tayinlerinde isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki (1) numaralı,
Katılan vekili sanık …’nın maddi manevi zararın kısmen karşılandığından bahisle adı geçen sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiklerini beyan etmiş ise de, 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c maddesinde zararın tamamen giderilmesi şartının belirtildiği, zira sanık hakkında tayin edilen sonuç cezanın 2 yılın üzerinde olması nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılma koşullarının oluşmadığı, zararın tamamen giderilmediği anlaşıldığından hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin diğer sanık … hakkında da uygulanamayacağı anlaşıldığından tebliğnemedeki (2) numaralı,
Hükümde 5237 sayılı TCK’nın 51, 62 ve CMK’nın 231. maddelerinin uygulanmama gerekçeleri belirtilmemiş ise de her iki sanık hakkında tayin olunan cezanın paraya çevrildiği, erteleme müessesesinin uygulanma imkanı bulunmadığı , sanık … için ceza süresi yönünden, sanık … için zararı giderilmemesi nedeniyle CMK’nın 231. maddesinin uygulama imkanının olmadığı, 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmaması yönünden 5237 sayılı TCK’da hakime geniş bir takdir yetkisi tanınmış takdiri indirim nedenleri ise örnekseme yoluyla sayılmış, ancak bu hallerin sınırlı olmadığı tamamının sayılmasının da mümkün olmayacağı nazara alınarak benzer durumların da bu kapsamda değerlendirilebileceğini ifade açısından bu husus “gibi” şeklinde ifade edilmiş, 765 sayılı TCK’nın 59. maddesinden farklı olarak, takdiri indirim nedeni olarak kabul edilen hususların kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Anılan hüküm uyarınca taktiri indirim nedeni uygulandığında, hangi nedenlerle bu müessesenin uygulandığı kararda gösterilecek, uygulanmadığı takdirde ise fiili taktirin bu yönde olduğu kabul edilecek ve bu husus ancak gösterilen gerekçenin yasal ve yeterli olmaması veya fiili taktirin uygulanan diğer müesseler karşısında hukuka aykırılık oluşturduğu yada dosya kapsamı itibariyle açıkça kanuna aykırı olduğunun saptanması halinde bozma nedeni oluşturacağından mahkemece “ sanıklar lehine takdiri indirim nedeni olabilecek bir hususun tespit edilemediği” şeklindeki gerekçe ile 62. maddenin uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki (3 ) numaralı görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık …’nın ve sanık … müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında tayin olunan tam gün karşılığı belirlenen adli para cezasının günlüğü 20 TL üzerinden paraya çevrilmesi ve taksitlendirilmesi sırasında uygulama maddelerinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, her iki sanık hakkındaki hükümlerin ayrı ayrı 2. paragrafına “günlüğü 20 TL” ibaresinden önce gelmek üzere “ 5237 sayılı TCK’nın 52/2 maddesi gereğince” ibaresinin, taksitlendirmeye ilişkin 3. paragraflarına ise” 1’er aylık 24 eşit taksitte” ibaresinden önce gelmek üzere “ 5237 sayılı TCK’nın 52/4 maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesine, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.