YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14412
KARAR NO : 2013/7747
KARAR TARİHİ : 27.03.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde sanığın 131 promil alkollü olarak kullandığı oto ile meskun mahalde ışık kontrollü kavşakta kırmızı ışıkta geçerek müştekilerin içinde bulunduğu otoya çarpması şeklinde gerçekleşen olayda, bilinçli taksirin unsurları gerçekleşmiş olmasına rağmen mahkemece sanık hakkında hükmedilen cezada TCK’nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi;
Kabule göre de;
1- Meydana gelen kazada müşteki …’un basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde, mağdur …’nın vücut fonksiyonlarına etkisi orta (2) derece kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı, mağdurların soruşturma aşamasında sanıklardan şikayetleri bulunmamakta ise de; mağdur … ve mağdur … Uzun’un duruşmada sanıktan şikayetçi oldukları, mağdur … yönünden vazgeçmeden vazgeçmenin mümkün olmaması ancak bilinçli taksirle işlenen olayda nitelikli şekilde yaralanan …’e karşı sanığın eyleminin şikeyete tabi olmadığı gözetilip, sanığın TCK’nın 89/1, 22/3-2-b maddeleri gereğince cezalandırılması yerine yazılı şekilde TCK’nın 89/4. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 50/4 maddesi gereğince taksirli suçlar nedeniyle hükmedilen uzun süreli olmayan hapis cezalarının bilinçli taksirle işlenmesi halinde dahi adli para cezasına çevrilebileceği, TCK’nın 51. maddesi gereğince ise 2 yıl dahil hapis cezalarının ertelenebileceği de gözetilmeden mahkemece “Dosyada bulunan Adli Tıp Kurumu 5.İhtisas Kurulunun raporuna göre sanıktaki alkol düzeyinin yüksek oranda olduğu, sanığın emniyetli … sevk ve idaresini engellediği, eylemin bilinçli taksirle işlendiği anlaşıldığından TCK’nın 51 ve 52. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile erteleme ve paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 27/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.