YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14256
KARAR NO : 2013/4371
KARAR TARİHİ : 25.02.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1-2-e-4, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Üst Cumhuriyet savcısının temyizinde;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.11.2007 gün ve 167/222 sayılı kararında belirtildiği üzere Ağır Ceza Mahkemesi nezdindeki C. savcılarının yargı çevresindeki Asliye ve Sulh Ceza Mahkemelerinin hükümlerine karşı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesi gereğince tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri, temyiz süresinin görüldü ile değil tefhimle başlayacağı 17.02.2010 tarihinde verilen hükme karşı 28.04.2010 tarihinde yapılan temyiz isteminin süresinde olmadığı anlaşılmakla, Üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE ;
2-Sanığın temyizine gelince;
a- Taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında temel cezanın 5237 sayılı TCK’nın 89/4. maddesi uyarınca tayini gerektiği gözetilmeden, anılan Kanunun 89/1. maddesi uyarınca tayin edilen temel cezanın önce TCK’nın 89/2-e maddesi sonrada 89/4. maddesi ile arttırılarak tayini,
b- Taksirli suçlarda 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.