YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14162
KARAR NO : 2013/4166
KARAR TARİHİ : 22.02.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini kasten tehlikeyesokma
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/4, 22/3, 62, 53/6, 179/3, 62.maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini kasten tehlikeye sokma suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Taksirle yaralama suçundan davaya katılmasına karar verilmiş olmakla katılan vekilinin, trafik güvenliğini kasten tehlikeye sokma suçu yönünden davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından; 1412 sayılı CMUK’un 5219 sayılı Kanunla değişik 305. ve 317. maddeleri uyarınca, katılan vekilinin bu suçtan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin REDDİNE,
2- Sanığın taksirle yaralama ve trafik güvenliğini kasten tehlikeye sokma suçundan, katılan vekilinin ise taksirle yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan hükmolunan 10 ay süreli hapis cezasının paraya çevrilmesi hususu değerlendirilirken, hükmolunan hapis cezasının kısa süreli olması nedeniyle 5237 sayılı TCK.’nın 50/4. maddesi gereğince paraya çevrilmesinde hukuki bir engel olmadığı gözetilmeden, yasal olmayan gerekçe ile 5237 Sayılı TCK’nın 50/4.maddesi uyarınca eylemin bilinçli taksirle işlenmesi halinde cezanın adli para cezasına çevrilmesinin söz konusu olmayacağı belirtilmiş ise de, bu gerekçeye ek olarak yasal ve dosya içeriği ile uyumlu olan suçun işlenmesindeki özelliklerin de gerekçe olarak belirtilmiş olması karşısında bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusurunun bulunmadığına, eksik inceleme yapıldığına, katılan vekilinin, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasının hukuka aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın 158 promil alkollü şekilde sevk ve idaresindeki aracıyla seyir halinde iken, yol içinde bulunan yayalara çarpması sonucu yaralanmalarına neden olduğu olayda, sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 179/3. maddesindeki trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu ile 89. maddede yaptırıma bağlanan taksirle yaralama suçunun oluştuğunun kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı, ancak 179/3. maddedeki suçun tehlike, 89. maddedeki suçun zarar suçu olduğu, zarar suçunun oluştuğu ahvalde sanığın yalnızca bu suçtan cezalandırılması ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan da mahkumiyetine ve cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.