YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14050
KARAR NO : 2013/4970
KARAR TARİHİ : 01.03.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi (Üsküdar 1. Asliye Ceza Mahkemesi)
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 85/1, 62, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine ve oluşa göre; bölünmemiş tek yönlü hafif eğimli caddede sanığın kamyonet ile seyri sırasında, aracının ön ortası ile karşıdan karşıya geçmekte olan ölene çarpması şeklinde meydana gelen kazada, kaza tespit tutanağında çarpma noktası tam olarak tespit edilememekle birlikte aracın sağ şeritten en sol şeride doğru yay şeklinde 17.5 metre fren izi bıraktığı ve buna göre yayanın yaklaşık 30-35 metre arası mesafeden ve ışıklı kavşağın gerisinden karşıdan karşıya geçtiği kanaatine varıldığı belirtilmiş olup; sanığın hızını mahal şartlarına göre ayarlamadığı, fren izi itibariyle mahal şartları hız sınırı üzerinde seyrettiği, geçiş için sol taraftan yola intikal eden yayaları gördüğünde mevcut hızını asgari hadde düşürmeyip kontrolsüz ve frenli vaziyette sola yönelerek geçiş için yola girmiş olan ölene çarptığı tespit edildiğinden, ölen ile mağdurun eşit derecede kusurlu olduğu şeklindeki hükme esas alınan Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi Raporunun oluşa uygun olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki kusur konusunda yeniden rapor aldırılması gerektiği yönündeki bozma öneren (1) numaralı görüşe;
Ölen ile eşit kusurlu olan sanık hakkında TCK’nın 85/1. maddesinde öngörülen 2 yıl ile 6 yıl arasında alt sınırdan uzaklaşılarak takdiren teşdiden 2 yıl 6 ay hapis cezasının tayin edilmesinde adalet, hakkaniyet ve nesafet kurallarına aykırılık bulunmaması, kusur durumunun hükmün gerekçe kısmında değerlendirilmiş olması dikkate alındığında tebliğnamedeki teşdidin yeterince gerekçelendirilmediğine ilişkin bozma öneren görüşe,yine 5237 sayılı TCK’nın 50/4. maddesinin, sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özelliklerin nazara alınması gerektiği, mahkemece, sanığın kişiliği ile sosyal ve ekonomik durumu gerekçe gösterilmek suretiyle, takdir hakkının kullanılmasında bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki (2) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna, ceza takdirinde hataya düşüldüğüne, hem indirim hükümleri uygulanıp hem alt sınırdan uzaklaşılarak çelişki yaratıldığına, ehliyetin geri alınma süresine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 01.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.