YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/13419
KARAR NO : 2013/5428
KARAR TARİHİ : 06.03.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 1- Sanıklar … ve … hakkında; 5271 sayılı CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat
2- Sanık … hakkında; 2863 sayılı Kanunun 65/b, 5237 sayılı TCK’nın 43/1, 62, 52/2, 53/1-2 maddeleri gereğince mahkumiyet
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık …’nın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık … tarafından, sanıklar … ve …’un beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu’nun 10.03.1979 tarih ve A-1605 sayılı kararıyla 2. derece arkeolojik ve kentsel sit alanı olarak tescil ve ilan edilen alanda yer alan, Şanlıurfa İli, Harran İlçesi, Merkez Mahallesi, 3 paftada, izinsiz inşaat yapıldığına dair, 08.11.2008 tarihinde emniyet görevlileri tarafından tutanak tutulduğu, 11.11.2008 tarihinde de, söz konusu inşaata devam edildiğine dair emniyet görevlileri tarafından tutanak tutulması üzerine sanıklar hakkında kamu davası açıldığı, dosya içerisinde mevcut, inşaat mühendisi bilirkişinin raporuna göre, dava konusu olan taşınmazın, Harran ilçe merkez sur harabeleri içinde, sit alanı olan bölgede 72 metre kare alanda kurulu, briket yapılı, mertek beton tabliyeli, elektrik tesisatı ekili, PVC pencereli, dış kapısı demir, oturmaya elverişli mesken olduğunun bildirildiği, koruma altına alınan yerde inşaat yaptırmak için, ilgili koruma kurulundan izin alması gereken kişinin inşaat sahibi olduğu, sanıklar … ve …’un işçi oldukları, bu sanıkların izin almak gibi bir sorumluluklarının bulunmadığı, kaldı ki, inşaat sahibinin ilgili yerlere müracaat edip, izin alıp almadığını bilebilecek durumda olmadıkları, inşaat sahibi sanık …’nın, sit alanında izin almaksızın inşaat yaptırdığı ve bu eylemine ilk tutanaktan sonra da devam ettiğinin anlaşılması karşısında, mahkemece sanıklar … ve …’un beraatlerine, sanık …’nın mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık …’nın suç kastı olmadığına, katılan vekilinin beraat eden sanıkların cezalandırılmaları gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık … hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 53/3 maddesi uyarınca sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, hak yoksunluğu süresinin koşullu salıverilme tarihine kadar olması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık … ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin f bendinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine, “5237 sayılı TCK’ nın 53/3 maddesi uyarınca, aynı Kanunun 53/1-c maddesinde belirtilen kişisel hak yoksunluğunun, kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına, diğer bentlerde belirtilen hak yoksunluklarının ise mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” şeklinde düzeltilmesi suretiyle hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilerek, sanıklar … ve … hakkında hükmün doğrudan, sanık … hakkındaki hüküm isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.