Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/12368 E. 2013/2945 K. 13.02.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/12368
KARAR NO : 2013/2945
KARAR TARİHİ : 13.02.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 89/2-b-e, 62, 52/2-4 maddelerigereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 226/2. maddesinde cezanın artırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek hâllerin, ilk defa duruşma sırasında ortaya çıkması halinde sanığa ek savunma hakkı verilmesi gerektiği düzenlenmiş olup; sanığın taksirle yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nın 89/1-b maddesi uyarınca cezalandırılması isteminde bulunulan iddianamenin anlatım kısmında, kaza sonucu mağdurun kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığının belirtilmiş olması ve iddianame okunarak sanığın usulüne uygun savunmasının alınmış bulunması karşısında; ilk defa duruşma sırasında ortaya çıkan ve sanık tarafından bilinmeyen bir halin mevcudiyetinden söz edilemeyeceği gibi, suçun hukuki niteliğinin de değişmemiş olduğu anlaşılmakla; mahkemece sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca tayin olunan temel cezada, aynı Kanunun 89/2. maddesi uyarınca arttırım yapılmasında bir isabetsizlik görülmemiş olup, tebliğnamedeki ek savunma hakkı tanınmadan hüküm kurulduğu düşüncesiyle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, eksik inceleme ile karar verildiğine ve sanık hakkında daha fazla ceza tayin edilmesi gerektiğine, sanık müdafinin ise, olayda sanığın kusurunun bulunmadığına ve tayin edilen cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 13/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.