Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/12337 E. 2013/5463 K. 06.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/12337
KARAR NO : 2013/5463
KARAR TARİHİ : 06.03.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 53/6. maddelerigereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay nedeniyle asli kusurlu olan sanık hakkında meydana gelen zararın ağırlığı da dikkate alınarak temel ceza tayininde asgari hadden ayrılınması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verdiğine ve olayda sanığın kusurunun bulunmadığına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
2-5237 sayılı TCK’nın 51. maddesinde, daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olan, suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda kanaat oluşan sanığın cezasının ertelenebileceği belirtilmiş olmasına karşılık, yargılama sürecindeki davranışları lehine değerlendirilen ve dosyada bulunan adli sicil kaydında görünen sabıkasının silinme koşulları oluşan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının ertelenmemesine karar verilirken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmemesi;
Kanuna aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.