YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/11815
KARAR NO : 2013/2550
KARAR TARİHİ : 11.02.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50, 52, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki otomobili ile meskun mahalde sokak içinde iki yönlü aydınlatmalı yolda seyirle geldiği kontrolsüz kavşakta hız kesmeden kavşağa girerek sağ tarafındaki sokaktan gelerek kavşağa giren katılan … idaresindeki kamyonete ilk geçiş hakkını vermeyerek kavşak içinde çarpışmaları sonucu araçların savrularak boş arsaya devrilmeleri ile katılan … ve aracındaki yolculardan katılan … ‘ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte, katılan …’ın ise kemik kırığı oluşacak nitelikte yaralandığı olayda, olayın oluş şekli, sanığın asli kusurlu oluşu ve meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak temel ceza tayininde asgari hadden uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli 5 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi, keza adli para cezasının taksitlendirilmesine yasal dayanak oluşturan TCK’nın 52/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine ve TCK’nın 52/3-4. maddesine aykırı davranılması,
2- Kendilerini aynı vekille temsil ettiren katılanlar lehine vekalet ücretine hükmedilirken “katılanlar” yerine katılan yazılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün adli para cezasına çevrilmesine ilişkin 4-1. bendinin hükümden çıkartılarakyerine “Sanığa verilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK’nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine; TCK’nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20-TL olarak hesabıyla 3.000-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin ve 4-2.bendinde cümle başına “TCK’nın 52/4. maddesi gereğince” ibaresinin yazılmak, vekalet ücreti konulu 6. bendindeki “katılan” ibaresinin “katılanlar” olarak değiştirilmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.