YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/11472
KARAR NO : 2013/6156
KARAR TARİHİ : 13.03.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet veren sanık hakkında temel ceza tayin edilirken asgari hadden uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından; Sürücü belgesinin onaylı örneği getirtilmeden TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca geri alınmasına karar verilmesi, UYAP işletim sisteminden temin edilen ve dosya içine konulan, sanığa ait sürücü belgesinin, suç tarihi itibariyle ve halen geçerli olduğunun anlaşılması sebebiyle bozma konusu yapılmamış; sanığa ait adli sicil belgesi ve nüfus kayıt örneğinin imzasız olması sebebiyle UYAP’tan temin edilen kayıtlar dosya içerisine konmuş; TCK’nın 51. maddesinde düzenlenen ertelemenin sadece Kanunda belirtilen süreyi aşmayan hürriyeti bağlayıcı cezalarda, maddede belirtilen diğer şartların da gerçekleşmesi koşuluyla uygulama alanı bulabilmesi karşısında, sanık hakkında hükmolunan netice cezanın adli para cezası olması nedeniyle erteleme hükmünün uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, cezanın ertelenmeme gerekçesi olarak sanığın yeniden suç işlemeyeceği konusundaki kanaatin oluşmaması olarak gösterilmesi, fazlalık olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ertelemeye, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK’nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK’nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine ve TCK’nın 50. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 6. paragrafında yer alan “özelliklere göre” ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK’nın 50/4. maddesi delaletiyle” ibaresinin eklenerek, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi