Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2012/11433 E. 2013/4681 K. 27.02.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/11433
KARAR NO : 2013/4681
KARAR TARİHİ : 27.02.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gündüz saat 13:30 sularında idaresindeki otomobille meskun mahalde, seyir yönüne hitap eden ”Dur” trafik işaret levhasına rağmen, ana yoldaki orta refüj aralığından karşıya geçmek isteyen, kavşaklarda geçiş üstünlüğü kuralına aykırı hareket ederek kontrolsüzce … sevk ve idare eden sanığın; bölünmüş, tek yönlü yolda idaresindeki motosikletle seyir halinde bulunan katılan …’in idaresindeki araçla çarpışmaları şeklinde gelişen ve iki kişinin yaralanması ile sonuçlanan olayda sanığın asli derecede kusurlu olduğu anlaşıldığından, tebliğnamede sanığın kusur durumunun Adli Tıp Kurumu ya da Teknik Üniversitelerden alınacak raporla tespiti yönünde bozma öneren (1) no.lu görüşe,
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanması konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş ise de; dosya içeriğine göre katılanların şikayetinin devam ettiği ve zararlarının giderilmediği anlaşılmakla, tebliğnamedeki 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmemesi nedeniyle bozma öneren (2) no.lu görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına, ertelemeye, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, eksik incelemeye ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1.) Sanık hakkında hükmolunan 5 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle TCK’nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
2.) Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının taksitlendirilmesinde taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/4. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 4. paragrafının çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK’nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine; TCK’nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20,00 TL olarak hesabıyla 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesine, hükmün 5. paragrafında yer alan “10 eşit” ibaresinden önce gelmek üzere “Aylık” ibaresinin eklenerek, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.