YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/11413
KARAR NO : 2013/6142
KARAR TARİHİ : 13.03.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/1, 62, 50/4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 17.02.2009 gün, 2009/9-7 Esas ve 2009/24 Karar sayılı kararında da vurgulandığı üzere, CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca, sanığa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunan cezanın, iki yıl veya daha az süreli hapis veya adlî para cezası olduğu hallerde, maddede belirtilen diğer şartların da varlığı halinde uygulama olanağı bulan hükmün açıklanması geri bırakılması kurumunun, taksirli suçlarda hükmolunan iki yıldan fazla süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesi durumunda, sonuç cezanın adli para cezası olduğundan bahisle uygulanmasının mümkün olmaması karşısında; sanık hakkında hükmolunan hapis cezası süresinin iki yıldan fazla olması nedeniyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yasal olanak bulunmadığı halde, anılan hükmün uygulanmama gerekçesi olarak sanığın yeniden suç işlemeyeceği konusunda kanaatin hasıl olmamasının gösterilmesi, fazlalık olarak; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bilirkişi raporuna ve ceza uygulamasına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1.) Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının, seçenek yaptırım olarak adli para cezasına çevrilmesi esnasında TCK’nın 50/1-a maddesinin gösterilmemesi ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. ve TCK’nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
2.) Ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususuna hükümde yer verilmemek suretiyle TCK’nın 52/4. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 3. paragrafının çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK’nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK’nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine; TCK’nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesine, hüküm fıkrasının 4. paragrafının sonuna “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususunun sanığa ihtarına” ibaresinin eklenerek, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.