YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/10936
KARAR NO : 2013/2710
KARAR TARİHİ : 11.02.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 51/1-3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet – erteleme
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın kusurunun bulunmadığına, eksik incelemeye, ehliyetinin geri alınmasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/1, Anayasanın 141/3, 5271 sayılı CMK’nın 34/1, 230/1-c, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının, sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısını ve de herkesi inandıracak ve Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde olması, Yargıtay’ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapması ve bu açıdan gerekçelerde disiplin işlemini yerine getirmesi için kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemece ulaşılan sonuçların iddia savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması, bu suretle dava konusu eylemin oluşup oluşmadığı, oluşmuş ise suç olarak tanımlanıp tanımlanmayacağı konusundaki mahkeme kabulünün, duraksamaya yol açmayacak biçimde kararda gösterilmesi gerekirken, bu ilkelere uyulmadan, gerekçeden yoksun karar verilmesi,
2-) İki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği, somut olay bu çerçevede değerlendirildiğinde; müştekininde tali kusurlu olması nedeni ile olayda tam kusurlu olmayan ve müştekinin frontalde 0.5×0.5 cm’lik sıyrık oluşacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında üst sınırdan ceza tayini,
3-) 13.11.2009 tarihinde yapılan keşifte dinlenen mümzi tanık Mansur Şentürk’ün yemini yaptırılmayarak CMK’nın 54. maddesine aykırı davranılması,
4-) Olayda kusuru bulunmadığını beyan eden sanık hakkında suçu inkarından bahisle yasal olmayan gerekçe ile TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.