YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/4096
KARAR NO : 2011/8992
KARAR TARİHİ : 20.12.2011

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 50/1-a,52/2 maddeleri uyarınca mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün Mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, hükmolunan cezanın miktarı itibariyle kararın kesin nitelikte olduğu belirtilerek temyiz isteminin reddine dair verilen 27.11.2007 tarihli ek karar Mahalli savcısı tarafından temyiz edilmekle,
Ceza Genel Kurulunun 05.04.2011 tarih 2010/7 – 262 Esas ve 2010/35 karar sayılı ilamı gereğince doğru uygulama yapıldığında hüküm temyiz edilebilirlik sınırı içinde kalmış olmakla, Mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz istemi yerinde görülerek, temyiz isteminin reddine dair 27.11.2007 tarihli ek karar kaldırılarak, dosya incelenip, gereği düşünüldü:
Kararın gerekçesinde dosya kapsamına uygun olmayacak şekilde sanığın TCK’nın 86/2. maddesi gereğince cezalandırılması gerektiği belirtildikten sonra, hüküm fıkrasında sanığın TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle gerekçeyle hükmün karıştırılması,
Kabul ve uygulamaya göre:
1- Şikayetçi …’un 23.10.2007 tarihli oturumda sanıktan şikayetçi olduğunu belirttiği halde, davaya katılmak isteyip istemediği sorulmayarak 5271 sayılı CMK’nın 238/2. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2- Dosya içeriğine ve mahkemenin kabulüne göre, sanığın ışıklı kavşakta kendisine kırmızı ışık yandığı halde durmayıp, yanında eşi ve çocuklarıyla birlikte karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya …’a çarparak mağdurun etkisi basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği anlaşılmakla, sanığın gerçekleşen eyleminde bilinçli taksir koşullarının oluştuğu, sanık hakkında tayin olunan cezada 5237 sayılı TCK’nın 22/3. maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
3- Sanık hakkında karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5560 sayılı Kanunun 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanması konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, Mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.