YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/17151
KARAR NO : 2012/1415
KARAR TARİHİ : 30.01.2012

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Uygulama : 1- TCK’nın 89/1, 89/2-e, 22/3, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet,
2- TCK’nın 179/3. maddesi delaleti ile 179/2, 62/1, 50/1-a, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet.

Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmü sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan verilen hükme yönelik yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK’nın hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL’ye kadar (2000 TL. dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından 500 TL’den ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Taksirle yaralama suçu yönünden kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Temel cezanın TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca tayin edilip, aynı kanunun 22/3. maddesi
uygulanarak artırım yapıldıktan sonra 89/2-e maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç ceza doğru olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, açıklanan gerekçeye göre; sanık müdafii ve Mahalli Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın bilinçli taksirle işlediği belirlenen taksirle yaralama suçu neticesinde kendi oğlunun yaşamını tehlikeye sokacak derecede yaralanmasına neden olduğu olayda sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 22/6. maddesinde düzenlenen indirim hükümlerinin uygulanması konusunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
2) Karar tarihinde yürürlükte bulunan, 08.02.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 23.01.2008 gün ve 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 5. fıkrası hükmünün uygulanması konusunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,

Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve Mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün istem gibi BOZULMASINA, 30/01/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.