YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/16041
KARAR NO : 2011/9146
KARAR TARİHİ : 21.12.2011
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1-2-a-b-e, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Her ne kadar dosya kapsamında bulunan bilirkişi raporlarında sanık …’nun işletme müdürlüğünü yaptığı SEDAŞ yetkilisinin de kusurlu olduğu belirtilmiş ve kararda da sanık …’nun kusurlu olduğu kabul edilip cezalandırılması yoluna gidilmiş ise de, olayın meydana geldiği yerin hakkında ceza davasının düşmesine karar verilen sanık …’a ait ruhsatsız inşaat içi olduğu, inşaatın çekme mesafesine uyulmadan ve bu hali ile ruhsat alınamayacak şekilde yapımına başlandığı, dosya kapsamından sanık …’nun olayın oluşumunda kusurlu bir davranışının bulunmadığı anlaşıldığından sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- Sanığın mahkemece sorgusu yapılmadan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilerek CMK’nın 191 ve 196. maddelerine muhalefet edilmesi,
2- Sanığın üzerine yüklenen suçun 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşmaya tabi suçlardan olduğu nazara alınarak, sanık ile katılanlar arasında uzlaşma olup olmayacağı konusunda tarafların beyanı alındıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- 4667 sayılı Kanunun 77. maddesi ile değişik 1136 sayılı Kanunun 164/son maddesi gereğince vekalet ücretinin katılan yerine vekiline verilmesi,
4- Hüküm tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanunla değişik CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenleme karşısında; suçun niteliği, hükmolunan cezanın türü, dosyada bulunan adli sicil kaydı gözetilip sanığa katılan tarafın zararını gidermek isteyip istemediği de sorularak sanığın hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerekirken kovuşturma aşamasında hiç dinlenmediği halde sanığın duruşmadaki tutum ve davranışları olumsuz değerlendirilip hükmün açıklanmasının geri bırakılması düzenlemesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.