Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2011/10298 E. 2012/21209 K. 09.10.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/10298
KARAR NO : 2012/21209
KARAR TARİHİ : 09.10.2012

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık ve tehdit
Hüküm :1)Sanıklar haklarında, 2863 sayılı Kanunun 74/1-2. cümle, 5237 sayılı TCK’nın 62,53, maddeleri uyarınca mahkumiyet.
2) Sanık … hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 106/2-c, 43, 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet.
3)Sanık … hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 106/2-c, 62,53 maddeleri uyarınca mahkumiyet.

2863 sayılı Kanuna aykırılık ve tehdit suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların evlerinde ve üzerilerinde mahkeme kararı ile yapılan aramada her hangi bir suç unsuruna rastlanılmadığı,jandarma tarafından kaçak kazı yapıldığı iddia edilen yerde 09/05/2007 tarihinde yapılan incelemede, olay yerinin yaklaşık 1 metre derinliğinde kazıldığının tespit edildiği, Bingöl Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğünün 25/05/2007 tarih ve 545 Sayılı yazısında, Solhan ilçesi, Doğuyeli köyü, Ziyaret mezraasında 2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu Kapsamında herhangi bir sit alanı ile koruma altında bulunan kültür varlığının bulunmadığının belirtildiği anlaşılmakla, sanıkların üzerilerine atılı izinsiz kazı yapmak ve müşteki …’u tehdit suçlarını işlediklerine dair müştekinin çelişkili beyanları dışında, mahkumiyetlerine yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, bu itibarla sanıkların üzerilerine atılı suçları işlediklerinin sabit olmadığı gözetilmeksizin, her iki suçtan mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1) İzinsiz kazı yapmak eyleminin gerçekleştirildiği yerin sit alanı ya da korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı niteliğini haiz olmadığı, bu bakımdan eylemin, 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişmeden önceki 74/2. cümlesi ile 5728 sayılı Kanun ile değişik 74/1-2. cümlesine temas eden suçu oluşturduğu, lehe kanun karşılaştırması bu maddeler arasında yapılarak hapis cezasının asgari haddi diğerine göre daha hafif olan ilk düzenleme uyarınca sanıkların mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, hatalı mukayese ile sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
2) Her iki suç yönünden, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sanıklar haklarında sadece kendi alt soyları üzerindeki yetkileri bakımından koşullu salıverme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/10/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.