YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/4323
KARAR NO : 2023/4748
KARAR TARİHİ : 07.09.2023
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2658 Esas, 2022/1736 Karar
HÜKÜM : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Mersin 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2022/522 E., 2022/631 K.
Taraflar arasındaki şirketin ihyası davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı … vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı … vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının dava dışı Tasfiye Halinde Mümtaz Gıda Pet. Ürünleri Oto. Hay. Day. Tük. Mad. İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti.’ye fatura karşılığı sattığı malların bedelinin ödenmemesi üzerine başlatılan icra takibinde şirket yetkilisi ve tasfiye memuru olan …’in şirketin ticaret sicilinden terkin edildiğini bildirdiğini, şirketin tasfiyesinin usulüne uygun yapılmadığını, davacıya tasfiyeye ilişkin bildirimde bulunulmadığını, davacının alacağının depo edilmediğini ileri sürerek şirketin ihyasına karar verilmesini ve tasfiye memuru atanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1.Davalı Mersin Ticaret Sicil Müdürlüğü cevap dilekçesi sunmamıştır.
2.Davalı … vekili cevap dilekçesinde; dava dışı şirketin davacıya borcu bulunmadığını, tasfiye işlemlerinin usulüne uygun olarak tamamlandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava dışı şirketin tüzel kişiliğin sona erdiğinin hukuki açıdan kabul edilebilmesi için tasfiye işlemlerinin eksiksiz olarak tamamlanması gerektiği, ihyası istenen şirket aleyhine Mersin 1. İcra Müdürlüğünün 2022/6207 E. sayılı dosyası ile ilamsız icra takibi başlatıldığı, ancak infazın tamamlanamadığı anlaşıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, Mersin 1. İcra Müdürlüğünün 2022/6207 E. sayılı dosyası ile sınırlı olmak üzere şirketin ihyasına, şirketin terkininden önce tasfiye memuru olarak görevli …’in tasfiye memuru olarak atanmasına, kararın tescil ve ilanına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı … vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı … vekili istinaf dilekçesinde özetle; takip konusu fatura bedelinin ödendiğini, davacının alacaklı konumda bulunmadığını, bu nedenle davacıya taahhütlü mektupla bildirimde bulunulması ve alacağını depo edilmesi zorunluluğu bulunmadığını, şirketin tasfiyesinin usulüne uygun ve eksiksiz bir şekilde tamamlandığını, ek tasfiye işlemlerinin yapılmasına gerek olmadığını, davacı tarafın son tasfiye memuru, yönetim kurulu üyesi, pay sahibi veya alacaklı olmadığından dava açmaya hakkının bulunmadığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile somut olayda dava konusu şirketin tasfiye sonucunda 13.04.2022 tarihi itibariyle sicilden terkini gerçekleşmiş ise de, davacı tarafından ihyası istenen şirkete karşı 26.06.2020 tarihli fatura alacağından kaynaklı olarak Mersin 1. İcra Müdürlüğünün 2022/6207 E. sayılı dosyasından icra takibi başlatıldığı, tasfiye memuru Salaheddin Alnachef’in şirketin terkin edildiğinden bahisle takibe itiraz ettiği, İcra Müdürlüğü tarafından takibin durdurulduğu, alacak iddiasında bulunan davacının takibe devam edebilmesi için ihya davasını açmakta hukuki yararı ve husumet ehliyeti bulunduğu, davalı tarafça takibe konu fatura borcunun ödendiğine ilişkin bir belge sunulmadığı gibi esasında ödeme yapılıp yapılmadığı hususunun tartışılıp değerlendirileceği davanın ihya davası da olmadığı, bu haliyle şirketin tasfiye işlemlerinin tam ve eksiksiz yapıldığının kabulü mümkün olmadığı, İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön görülmediği gerekçesiyle davalı … vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı … vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı … vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeler ve resen dikkate alınacak nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması istenmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, tasfiye sonucu ticaret sicilinden terkin edilen şirketin 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun (6102 sayılı Kanun) 547 nci maddesi gereğince ihyası istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 6102 sayılı Kanun’un 547 nci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı … vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.