YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/161
KARAR NO : 2023/3284
KARAR TARİHİ : 29.05.2023
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2020/294 Esas, 2021/104 Karar
HÜKÜM : Karar verilmesine yer olmadığına
Taraflar arasındaki geçerli ortaklık ilişkisi kurulmadığının tespiti ve alacak davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonucunda Mahkemece dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Mahkeme kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiş Mahkemece 30.11.2022 tarihli ek karar ile davacı vekilinin temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin ek kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde; husumet, zamanaşımı ve hak düşürücü süreden davanın reddi gerektiğini, şirkete sermaye olarak verilen paranın geri istenemeyeceğini, davacının iddialarının asılsız olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
III. MAHKEME KARARLARI, BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Mahkemece Verilen Karar
Mahkemece 09.02.2016 tarih, 2014/125 E. ve 2016/87 K. sayılı karar ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
B. Bozma Kararı
Dairemizin 20.01.2020 tarih, 2018/3800 E. ve 2020/523 K. sayılı kararıyla 7194 sayılı Dijital Hizmet Vergisi ile Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un (7194 sayılı Kanun) 41 inci maddesinin değerlendirilmesi gerektiğine işaret edilerek mahkeme kararı bozulmuştur.
C. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla dava hakkında 7194 sayılı Kanun’un 41 inci maddesi kapsamında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ve bu kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine 30.11.2022 tarihli ek karar ile davacı vekilinin temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 08.12.2022 tarihli ara kararı ile de davacı vekilinin temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına ilişkin 30.11.2022 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen 30.11.2022 tarihli ek kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili asıl ve ek karara yönelik temyiz dilekçesinde özetle; 7194 sayılı Kanun’un 41 inci maddesisin Anayasa’ya aykırı olduğunu, davacının adil yargılanma haklarının ihlal edildiğini, davanın kabulüne karar verilmesi gerektiğini, süresinde temyiz harcının yatırıldığını belirterek asıl ve ek kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taraflar arasında geçerli ortaklık ilişkisi kurulmadığının tespiti ve bu amaçla verilen paranın iadesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun (818 sayılı Kanun) 41 inci, 55 inci ve 60 ıncı maddeleri, 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun (6762 sayılı Kanun) 321 inci ve 336 ncı maddeleri
2. 7194 sayılı Kanun’un 41 inci maddesi
3.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Mahkemenin 08.12.2022 tarihli ara kararı ile de davacı vekilinin temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına ilişkin 30.11.2022 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmiş ise de 6100 sayılı Kanun’da böyle bir usul bulunmadığından 08.12.2022 tarihli ara kararın yok sayılmasına karar vermek gerekmiştir.
2.Mahkemece 30.11.2022 tarihli ek karar ile davacı vekilinin temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiş ise de davacı vekiline eksik temyiz harcının yatırılmasına ilişkin muhtıranın 07.11.2022 tarihinde tebliğ edildiği, davacı vekili tarafından Mahkemece verilen süre içerisinde 08.11.2022 tarihinde eksik harcın yatırıldığı anlaşılmakla 30.11.2022 tarihli ek kararın bozularak kaldırılıp davacı vekilinin asıl karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine geçilmiştir.
3.Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin asıl karara yönelik bütün temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.08.12.2022 tarihli ara kararın YOK SAYILMASINA,
2.30.11.2022 tarihli ek kararın BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
3.Mahkeme kararının ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderlerinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
29.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.