YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/117
KARAR NO : 2023/4413
KARAR TARİHİ : 12.07.2023

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Asliye Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)
SAYISI : 2019/21 Esas, 2020/231 Karar
HÜKÜM : Kabul
KARAR DÜZELTME İSTEYEN : Davacı vekili

Taraflar arasındaki menfi tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davacı vekili ve fer’i müdahil vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece fer’i mürahil vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, Mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Davacı vekili tarafından Dairece verilen kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, karar düzeltme dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili; müvekkilinin davalı şirketin bayisi olduğunu, aralarındaki sözleşme gereği bir kısım malların davalı şirket tarafından davacıya teslimi karşılığında davalı şirkete 34.000,00 TL bedelli çeklerin verildiğini, davalının göndermediği mallar sebebiyle ayrıca davacıya borcunun da bulunduğunu, taraflar arasında imzalanan mutabakat mektubuna göre davacının davalı şirketten 52.498,00 TL alacağının olduğunu ileri sürerek dava konusu çeklerden dolayı borçlu olmadıklarının tespitini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı, cevap dilekçesi vermemiştir.

Fer’i müdahil vekili; bankanın iyiniyetli üçüncü kişi olduğunu, çeklerin ciro yolu ile eline geçtiğini, çekler üzerindeki ödeme yasağı nedeniyle zarar gördüğünü savunarak ödeme yasağı kararının kaldırılmasını, davanın reddini istemiştir.

III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı tarafından davalıya 24.04.2012 tarihli 4330 ve 4331 numaralı Erkim Yapı Malzemelerine ait çek tahsilat makbuzu ile teslim edilen çeklere ilişkin kayıtların davacı defterlerinde tespit edilemediği, senede karşı bedelsizlik iddiasının tanıkla ispatının mümkün olmadığı, davacının yemin teklifine davalı şirket temsilcisinin ihtarlı yemin davetiyesine rağmen icabet etmediği, çek bedellerinin karşılıksız kaldığının kesin delille ispatlandığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davacının davaya konu 30.06.2013 tarihli 34.000,00 TL ve 20.07.2013 tarihli 34.000,00 TL bedelli çeklerle ilgili olarak borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.

IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili ile fer’i müdahil vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Yargıtay Kararı
Dairenin 14.09.2022 tarih, 2021/3754 E. ve 2022/5845 K. sayılı kararıyla, fer’i müdahil vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, davacı vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

V. KARAR DÜZELTME
A. Karar Düzeltme Yoluna Başvuran
Dairenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

B. Karar Düzeltme Sebepleri
Davacı vekili; Erkim Yapı Malzemeleri Nak. San. Tic. Ltd. Şti. ile Ertuğrul İnş. Tur. San. Tic. Ltd. Şti.’nin aynı aile üyelerine ait firmalar olduklarını, aralarında bir ticari faaliyet bulunmadığı halde davaya konu çekleri kötü niyetle ciro edip kullandıklarını, iki şirket arasında çek bedelleri oranında bir fatura bulunmadığını, ihtiyati tedbir kararı alındığını sistemde gördüğü halde çeki kabul eden bankanın iyi niyetli olmadığını, bu durumda fer’i müdahillik talebinin de kabul edilmemesi gerektiğini ileri sürerek kararın düzeltilmesini ve Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, menfi tespit istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1.1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 440 ıncı ve 442 nci maddeleri.

2.2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 72 nci maddesi.

3. Değerlendirme
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin 1086 sayılı Kanun’un 440 ıncı maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteminin reddi gerekir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin karar düzeltme isteminin 1086 sayılı Kanun’un 442 nci maddesi gereğince REDDİNE,

Aşağıda yazılı bakiye 206,80 TL karar düzeltme ret harcının ve 3506 sayılı Kanun ile değiştirilen 1086 sayılı Kanun’un 442 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca takdiren 1.581,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine,

12.07.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.