YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/5494
KARAR NO : 2023/4955
KARAR TARİHİ : 13.09.2023
MAHKEMESİ :Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2006/493 Esas, 2007/227 Karar
HÜKÜM : Davanın Reddi
Taraflar arasındaki Türk Patent Marka Kurumu (TPMK) Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu (YİDK) kararının iptali davasının yapılan yargılaması sonucunda Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkeme kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin “ÇİKOLATA KEYFİ” ibareli ürünlerini yıllardır nizasız ve fasılasız kullanıldığını ve ayırt edicilik kazandığını, bu ibareyi taşıyan önceden tescilli 2003/37802, 2004/34669, 2004/34778,2006/163474 numaralı markaları bulunduğunu, ancak 11.08.2004 tarih 2004/25386 sayılı “ÇİKOLATA KEYFİ” ibareli marka tescil başvurusunun 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin (556 sayılı KHK) 7 nci maddesinin birinci fıkrasının a bendi uyarınca davalı Kurum tarafından reddedildiğini ileri sürerek YİDK’ nın 2006-M-1041 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı TPMK vekili cevap dilekçesinde; tescili istenen “ÇİKOLATA KEYFİ” ibaresinin ayırt ediciliğinin bulunmadığını, davalı Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
III. MAHKEME KARARI
A. Mahkemece Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kararı ile; başvurunun 556 sayılı KHK’nın 7 nci maddesinin birinci fıkrasının a bendi yollaması ile beşinci fıkrası koşullarını taşımadığı, ayrıca başvuru kapsamında bulunan çikolatalar, çikolata ürünleri, çikolata ve şekerle kaplanmış ürünler, yılbaşı ağacı süsü olarak şekerli ve çikolatalı ürünler, çikolata esaslı içecekler dışındaki emtialar yönünden ürünün vasfına işaret edeceğinden yanıltıcı olacağı bu nedenle 556 sayılı KHK’nın 7 nci maddesinin birinci fıkrasının c ve f bentleri anlamında da mutlak ret nedeni oluşturduğu, 556 sayılı KHK’nın 7 nci maddesinin birinci fıkrasının a,c ve d bentlerinde belirtilen mutlak red nedenlerinin başvuru tarihinden önce kullanımla ayırt edici hal mevcut ise aşılabileceği, ancak davacının sunduğu delillerin çoğunun başvuru tarihi olan 11.08.2004 tarihinden sonra düzenlendiği, önceki tarihlilerin ise tek başına markasal kullanıma kanıt oluşturmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; müvekkilinin “ÇİKOLATA KEYFİ” ibaresini ilk kez 2004 yılında kullandığını ve bu marka üzerine büyük yatırımlar yaparak marka sayısını artırdığını ve artırmaya devam ettiğini, bu marka ile pek çok ürün üretip pek çok ülkeye ihraç ettiklerini, aynı zamanda bu markalı ürünler için de endüstriyel tasarımlarının bulunduğunu, pek çok ülkede “ÇİKOLATA KEYFİ” markasının tanınmış marka statüsü kazandığını, işbu davanın açıldığı tarihten itibaren 16 yıl geçtiğinin dikkate alınması gerektiğini, bu süre zarfında markanın ayırtedici nitelik kazandığını, 556 sayılı KHK’nın 7 nci maddesinin birinci fıkrasının a ve c bentleri bakımından yine aynı madde hükmü kapsamında kullanım sonucu ayırt edicilik müessesesinin düzenlendiğini, tescilden sonra ayırt edici kılma bahsi hariç şekilde dahi “ÇİKOLATA KEYFİ” ibaresinin 29. ve 30. sınıf kapsamında tasviri/tanımlayıcı nitelik taşıdığından söz edilemeyeceğini, ibarenin bir bütün olarak çikolata emtiasını nitelediğinin söylenemeyeceğini, davacı şirketin gerçekleştirdiği marka tescilleri ve reklam faaliyetleri nazara alınırsa tanımlayıcı kabul edilse dahi ayırt edici kılındığının kabulü gerektiğini ileri sürerek ve re’sen tespit edilecek sebeplerle kararın bozulmasına karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, YİDK kararının iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
556 sayılı KHK’nın 7 nci maddesinin birinci fıkrasının a ve c bentleri.
3. Değerlendirme
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, Mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
V. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
13.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.