YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/5321
KARAR NO : 2023/144
KARAR TARİHİ : 11.01.2023
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tenfiz davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı, Yargıtayca duruşma istemli olarak davalılar vekili tarafından, temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildi. Duruşma için belirlenen 10.01.2023 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. … dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı şirketin müvekkilinden tahsil ettiği parayı ödememesi üzerine Alman Köln Eyalet Yetkili Yerel Mahkemesinde alacak davası açıldığını ve mahkeme tarafından 27.06.2006 tarihinde davanın kabulüne 40.903,35 euro anaparanın 21.06.2005 tarihinden itibaren %5 faizi ile birlikte ödenmesine karar verildiğini, kararın 29.05.2008 tarihinde kesinleştiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla Alman Köln Eyalet Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 22 O 73/05 sayılı kararın ve masraf tespitine ilişkin ek kararın tenfizini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılar vekili cevap dilekçesinde; dava şartlarının yokluğundan davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARLARI, BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ:
A.Mahkemece Verilen İlk Karar
Mahkemece 17.06.2010 tarih, 2009/677 E. ve 2010/204 K. sayılı kararı ile davacının davalı şirkette ortak olduğu ve şirkete karşı alacak davaları açarak hisse bedelinin iadesi yönünde taleplerde bulunduğu, açılan davaların 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 405 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca “pay sahipleri sermaye olarak şirkete verdiklerini geri istemeyezler” şeklindeki yasal düzenlemeye dayalı reddedildiği, davacının yabancı mahkemede dava açarak talebini hüküm altına aldırdığı, davaya konu yabancı mahkeme kararının sonuçları ile Türk yargı kararlarının çeliştiği, eşitsizliğe ve istikrarsızlığa yol açacağı, kamu düzenine aykırı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
B. Bozma Kararı
Dairemizin 16.01.2019 tarih, 2018/2559 E. ve 2019/392 K. sayılı kararı ile ilamda yapılan açıklamalar doğrultusunda bir karar verilmesi gerektiğine işaret edilerek bozulmuştur.
C. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemece yukarıda tarih ve sayısı belirtilen karar ile Türk kamu düzeninin ihlaline yol açacak, dolayısıyla yabancı mahkeme ilamının tenfizine engel olacak bir durum olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, Federal Almanya Cumhuriyeti Köln Eyalet Mahkemesinin 29. 05. 2008 kesinleşme tarihli 22 O 73/05 no.lu dosyasından verilen kararın tenfizine karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A.Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içerisinde davalılar vekili tarafından temyiz başvurusunda bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalılar vekili temyiz dilekçesinde özetle
1) Davalı şirketin 7194 sayılı Kanun kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, bu sebeple kararın Türk kamu düzenine aykırı olduğu, Türk Hukuku’nun uygulanması gerektiği, kesin yetki kuralı bulunduğu,
2) Ortada geçerli bir şirket ortaklığının bulunmadığı, taleplerin haksız olduğu,
3) Şirkete konulan sermayenin geri istenemeyeceği
4) Kararın eşitlik ilkesine aykırı olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, yabancı mahkeme ilamının tenfizi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun’un 50 nci ve 54 üncü maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu
3. Değerlendirme
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Takdir olunan 8.400,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
11.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.