YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/3166
KARAR NO : 2023/6680
KARAR TARİHİ : 21.11.2023
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2019/1988 Esas, 2022/312 Karar
HÜKÜM : Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2017/337 E., 2018/204 K.
Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; mali hakları davacıya ait olan Adsız Cengaver, Ala Geyik, Alın Yazısı, Aslan Bacanak, Baba Bizi Eversene, Baba Kartal, Batsın Bu Dünya, Beş Milyoncuk Borç Verir Misin, Bıktım Her Gün Ölmekten, Bütün Anneler Melektir, Cafer’in Çilesi, Davaro, Deli Yusuf, Dertler Benim Olsun, Diyet, Fatma Bacı, Gelin, Gülermisin Ağlarmısın, Hasret Sancısı, Hatasız Kul Olmaz, Hayat Bayram Olsa, Her Gönülde Bir Aslan Yatar, Hıçkırık, İtirazım Var, Kezban, Kin, Kuma, Mutlu Ol Yeter, Hereye Bakıyor Bu Adamlar, Petrol Kralları, Sev Dedi Gözlerim, Sivri Akıllılar, Tuzak, Vahşi Çiçek, Yarabbim, Yaralı Kurt, Yedi Evlat İki Damat ve Yuvasızlar isimli 38 adet Türk filminin taraflar arasında yazılı bir sözleşme olmaksızın izinsiz olarak davalıya ait … Film TV, … TV, … TV, … 1, B&B, C7, …. One, …. Sinema, …. TV, …. TV, …. TV, …, … TV, …Euro, …. TV, … Sinema TV, … Sinema TV, …. Sinema TV, … TV logolu 16 ayrı televizyon yayın frekasından 19 farklı logo ile 94 kez gösterime sunulduğunu, davalının bu eylemi ile davacının mali haklarına tecavüz ettiğini, davalının 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun (5846 sayılı Kanun) 68 inci maddesi gereğince davacıya tazminat ödemesi gerektiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacı vekili 06.02.2018 tarihli ıslah dilekçesi ile, bilirkişi raporunda tazminat tutarının 510.000,00 TL olarak hesaplandığını, bu bedelin 508.500,00 TL’lik kısmı için fazlaya ilişkin hak ve ek dava haklarının saklı olduğunu belirterek şimdilik 1.500,00 TL’nin filmlerin son gösterim tarihi olan 22.05.2015 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek ticari faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davalı şirketin belirlenen kanal ve filmlerin yayınlayıcısı değil, uydu alt yapısını sağlayan teknik bir şirket olduğunu, davanın dava konusu filmleri yayınlayan kanal ve bu kanalların sahiplerine yöneltilmesi gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı şirketin, uydu altyapı platform işletmecisi olduğu, 6112 sayılı Radyo ve Televizyon Üst Kurulu Uydu Yayın Yönetmeliğinin 3 üncü maddesinin birinci fıkrasında; “platform işletmecisinin çok sayıda yayın hizmetini bir veya birden fazla sinyal haline getirerek uydu, kablo ve benzeri ortamlardan şifreli veya şifresiz olarak izleyicinin doğrudan alacağı şekilde iletimi sağlayan kuruluşu ifade ettiği” hükmünün düzenlendiği, platform işletmecisinin yayın kuruluşlarından yayın lisansı değil, yalnızca yayın iletim yetkisini içeren belge alabileceği, yayını yalnızca medya hizmeti sağlayıcı olarak isimlendirilen yayın kuruluşlarının gerçekleştirebileceği, yaptığı aktarımın da 5846 sayılı Kanun’un 25 inci maddesi anlamında bir iletim olmadığı, 5846 sayılı Kanun’un Ek 4 üncü maddesinin son fıkrasında “Dijital iletim de dahil olmak üzere işaret, ses ve/veya görüntü nakline yarayan araçlarla servis ve bilgi içerik sağlayıcılar tarafından eser sahipleri ile bağlantılı hak sahiplerinin bu Kanunda tanınmış haklarının ihlâli halinde, hak sahiplerinin başvuruları üzerine ihlâle konu eserler içerikten çıkarılır” hükmünün düzenlendiği, anılan hükümde de ifade edildiği üzere, keşide edilecek olan ihtarnamede içerikten çıkarılacak olan ihlale konu eserler veya bağlantılı hak konularının neler olduğunun belirtilmesi gerektiği, kablo ile iletim yapan davalı şirkete gönderilecek olan ihtarnamede bu şirket ile anlaşma yapan TV yayın kuruluşları tarafından gerçekleştirilecek yayınlar içerisinde mevcut ve hak ihlali oluşturduğu ileri sürülen sinema eserlerinin hangileri olduğunun belirtilmesi gerektiği, aksi takdirde, davalı yayın kuruluşunun hukuki statüsü itibariyle önceden hangi eserlerin ihlal oluşturduğunu bilmesi, bilebilmesi ve içerikten çıkarılmasını sağlamasının mümkün bulunmadığı, davacı tarafından uydu alt yapı işletmecisi olan davalıya usule uygun ihtar yapılmadığından 5846 sayılı Kanun’un 68 inci maddesi gereğince tazminat talep edilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; ıslah dilekçesi ile 22.09.2014 tarihli ve 26.09.2014 tarihli ihtarnamelerin dosyaya sunulduğunu, buna göre mahkemenin gerekçesinde ıslah ile karşı tarafın muvafakatinin olmaması şeklindeki gerekçenin maddi hata içerdiğini, mahkemenin atıf yaptığı Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 2015/5698 E., 2016/2986 K. sayılı kararında belirtilen kriterlerin RTÜK kanununa uygun faaliyet gösteren uydu platform işletmelerinin lisanslı kanallara uydu frekansı sağlaması ile ilgili emsal karar niteliğinde olup, RTÜK kanununa aykırı olarak işletme yapan lisanssız kanallara frekans sağlayan davalı ile ilgili emsal niteliğinde olmadığını, zira davalının RTÜK kanununu ihlal ederek yayın frekansı olmayan tv kanallarına uydu frekansı sağladığını, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 49 uncu ve 61 inci maddeleri gereğince üçüncü kişilere karşı kendi, haksız fiili nedeniyle sorumlu olduğunu, bu hususun davalı vekilinin cevap dilekçesinde sunduğu, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 2005/11753 E., 2005/10132 K. sayılı kararında içtihat olarak tespit edildiğini, bu kararda 6098 sayılı Kanun’un 50 nci maddesi anlamında “kışkırtıcı eylemci veya yardımcı durumunda ise platformun sorumlu olacağı” içtihat olarak kabul edildiğini, davalının RTÜK kanununa aykırı olarak lisanssız kanallara uydu frekansı sağlaması nedeniyle kanun dışı zemin hazırlayarak uydu frekansı sağladığı için haksız fiil nedeniyle sorumlu olduğunu, bu nedenle platform lisansının RTÜK tarafından iptal edildiğini, bilirkişi raporunda bu hususların tespit edildiğini belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalının uydu alt yapı işletmecisi olduğu, davacının davalıya 5846 sayılı Kanun’un Ek 4 üncü maddesinin son fıkrası kapsamında ihtar göndermediği, dolayısıyla davalının dava dışı şirketlere ait yayınların içeriğini bilmesinin mümkün olmadığı, yayınların içeriğinin oluşturulmasına katkısı ve değiştirme imkanı da bulunmadığından 5846 sayılı Kanun’un 68 inci maddesi kapsamında davalıdan tazminat istenemeyeceği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki sebepleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, mali hakları davacıya ait olan 38 adet Türk filminin, davalıya ait televizyon kanallarında izinsiz olarak gösterime sunulması sebebiyle 5846 sayılı Kanun’un 68 inci maddesi gereğince tazminat istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 370 ve 371 inci maddeleri, 5846 sayılı Kanun’un 25 inci, 68 inci maddesi ve Ek 4 üncü maddesinin son fıkrası, 6112 sayılı Radyo ve Televizyon Üst Kurulu Uydu Yayın Yönetmeliğinin 3 üncü maddesinin birinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
21.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.