YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/1188
KARAR NO : 2023/4775
KARAR TARİHİ : 07.09.2023
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/391 Esas, 2021/1480 Karar
HÜKÜM : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/443 E., 2020/12 K.
Taraflar arasındaki Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu (YİDK) kararının iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin “yemen kahvesi” ibareli 2013/49390, 2016/75595, 2017/106068 ve 2017/89281 sayılı marka tescillerinin bulunduğunu, davalının “AZİZ BEY YEMEN KAHVESİ” ibareli 2017/108922 sayılı marka başvurusunun, müvekkilinin markaları ile iltibas yarattığını, davalının kötü niyetli olduğunu, buna rağmen başvuruya itirazlarının 2018-M-8552 sayılı YİDK kararı ile reddedildiğini ileri sürerek, davalı TPMK YİDK kararının iptalini ve diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1.Davalı TPMK vekili cevap dilekçesinde; müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
2. Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde; 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu’nun (6769 sayılı Kanun) 4 üncü maddesi uyarınca coğrafi kaynak belirten işaret ve adlandırmaların ayırt ediciliğinin bulunmadığını, “Yemen Kahvesi” şeklindeki ibarenin de bu kapsamda bulunduğunu, davacı markasının asıl unsurunun “Tahsin Ağa”, müvekkilinin markasının asıl unsurunun ise “Aziz Bey” olduğunu, bu nedenle markalar arasında herhangi bir benzerliğin bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava konusu 2017/108922 sayılı marka ile davacı yanın dayanak markalarının 43. sınıf hizmetlerde birebir aynı emtiaları kapsadıkları, markaları oluşturan işaretlerin bütünsel anlamda birbirleri ile benzer algılar yarattıkları, bu benzerliğin işaretler arasında 6769 sayılı Kanun’un 6 ncı maddesi uyarınca, başvuru kapsamındaki tüm emtialar bakımından karıştırılma ve ilişkilendirilme ihtimaline neden olacak düzeyde bulunduğu, davacının markalarının tanınmış olmadığı, davalı başvurusunun kötü niyetli bir başvuru olarak değerlendirilemeyeceği gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK YİDK’nın kararının iptaline, davaya konu markanın tüm mal ve hizmetler yönünden hükümsüzlüğüne
karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davalı TPMK vekili istinaf dilekçesinde özetle; kurum kararının hukuka uygun olduğunu, markalar arasında karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.
2. Davalı şahıs vekili istinaf dilekçesinde özetle; tarafların markaları arasındaki tek ortak unsurun, ayırt edici vasfı bulunmayan “YEMEN KAHVESİ” ibaresi olduğunu, Yemen’in başta “mocha” türü olmak üzere kahveyle meşhur bir yer olduğunu, kaldı ki “kahve” ibaresinin de uyuşmazlık konusu emtia bakımından ayırt ediciliğinin olmadığını, bu nedenle tarafların markaları arasında benzerlik bulunmadığını ileri sürerek, yerel mahkemenin kararının istinaf incelemesi yapılarak kaldırılmasını ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile tarafların markaları arasında benzerlik bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizliğin bulunmadığı gerekçesiyle davalılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davalı TPMK vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü hususları tekrarlayarak kararın bozulmasını istemiştir.
2. Davalı şahıs vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü hususları tekrarlayarak kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, YİDK kararının iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 6769 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
3.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve yasaya uygun olup davalılar vekillerince temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.