YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/9203
KARAR NO : 2022/3515
KARAR TARİHİ : 27.04.2022
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Karşıyaka Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 30.06.2021 tarih ve 2021/227 E. – 2021/413 K. sayılı kararın davalı … tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 11.11.2021 tarih ve 2021/1614 E. – 2021/1332 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı … tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından açılan İzmir 14. İş Mahkemesi’nin 2018/82 E. sayılı dosyasında hizmet tespiti davasının davalılarından…ve Tuğla Fabrikası San. Ltd. Şti.’nin tasfiye edilmiş olduğunu, mahkemece ihya davası açmak üzere taraflarına süre verildiğini, davalılar … ve …’in tasfiye memurları olduğunu ileri sürerek, dava dışı…ve Tuğla Fabrikası San. Tic. Ltd. Şti.’nin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı …, ihyası talep edilen şirkette tasfiye memurluğunun Aralık 2005 tarihinde başladığını, tasfiyenin tamamlanmasıyla görevinin 26.02.2008 tarihinde sona erdiğini, şirketle ilgili yetkisinin bulunmadığını, davacının çalıştığını iddia ettiği dönemde şirketin tasfiyeye girmemiş olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … Sicil Müdürlüğü temsilcisi, şirketin tasfiyesinin kanuna uygun olarak gerçekleştirilmesi ve sonuçlandırılmasından tasfiye memurunun sorumlu olduğunu, yasal hasım olan ve davanın açılmasına sebebiyet vermeyen müvekkili kurum aleyhine harç, yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğini beyan etmiştir.
Davalı …, davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; İzmir 14.İş Mahkemesi’nin 2018/82 E. sayılı dosyasında davacı tarafından ihyası istenen şirket aleyhine hizmet tespiti davası açıldığı, ihyası istenen şirketin taraf olduğu bu davada temsilinin zorunlu olduğu, ihyasının ve tasfiye memuru atanmasının gerektiği, diğer davalı tasfiye memuru …’in yargılama sırasında vefat etmesi ve miras yoluyla intikal eden bir durumun söz konusu olmaması nedeniyle bu davalının karar başlığında gösterilmediği belirtilerek, davanın kabulü ile … ve Tuğla Fabrikası San. Ltd. Şti.’nin İzmir 14.İş Mahkemesi’nin 2018/82 E. sayılı davasının görülüp sonuçlandırılması ve infazı işlemleriyle sınırlı olmak üzere ihyasına, ek tasfiye memuru olarak …’ın atanmasına, harç ve yargılama giderinin davalı tasfiye memurundan alınmasına karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı … tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacının, sicilden terkin edilen şirket aleyhine açılan derdest davada taraf teşkilinin sağlanması için şirketin ihyasını istemekte davacının hukuki yararı bulunduğu, TTK 547.maddeye göre açılan ihya davalarında süre söz konusu olmadığı, ihya kararı verilebilmesi için tasfiye memurlarının tasfiye işlemlerinde kusurlarının bulunması ve hizmet tespiti davasının tasfiye işlemleri tamamlanmadan önce açılmasının gerekmediği, TTK’nın 547/2.maddesinde “Mahkeme istemin yerinde olduğuna kanaat getirirse, şirketin ek tasfiye için yeniden tesciline karar verir ve bu işlemlerini yapmaları için son tasfiye memurlarını veya yeni bir veya birkaç kişiyi tasfiye memuru olarak atayarak tescil ve ilan ettirir.” hükmüne yer verilmiş olup, ek tasfiyeye ilişkin prosedür emredici ve kamu düzenine ilişkin olduğundan, mahkemece şirket hakkındaki derdest dava ile sınırlı olarak ihya ve ek tasfiye işlemlerinin yapılması için tasfiye memuru atanmasına dair verilen kararın yerinde olduğu, ayrıca tasfiye sürecinde tasfiyenin eksik bırakılmasından ve gereği gibi yapılmamasından davalı tasfiye memurunun sorumlu olması ve 6100 sayılı HMK’nın 326.maddesinde yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği düzenlemesi nedeniyle mahkemece davalı tasfiye memuru aleyhine harç, yargılama gideri ile vekalet ücretine hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı, dolayısıyla kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesi ile, davalı …’ın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı … tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı …’ın temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı …’tan alınmasına, 27/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.