Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2021/8866 E. 2022/9243 K. 20.12.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/8866
KARAR NO : 2022/9243
KARAR TARİHİ : 20.12.2022

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 10.06.2021 tarih ve 2021/241 E. – 2021/437 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 40.000 hissesinden 19.980 adedinin müvekkiline, 19.980 adedinin …’a, 20’şer adedinin ise …’ın anne ve babasına ait olduğunu, davacı ile …’ın, 2007 yılında boşandıklarını, iş hayatını birlikte devam ettirdiklerini ancak aralarında bir çok konuda ihtilaf çıktığını, …’ın anne ve babasının hisseleri ile birlikte %50,05’lik çoğunluğa sahip olduğunu, şirketi her konuda domine ettiğini, müvekkilinin haklarını görmezden geldiğini, davalı şirketin 2014 yılı genel kurul toplantısının 11.03.2015 tarihinde yapıldığını, fakat şirketin mevcut bilançosu ile birlikte finansal tablolarının ve denetim raporlarının taleplerine rağmen verilmediğini, bu sebeple, gerekli incelemeler için, gündemde yer alan bazı konuların ileri bir tarihte karara bağlanmasının genel kuruldan talep edildiğini, bu taleplerinin diğer ortaklar tarafından da kabul görmesi üzerine, gündem maddelerinin bir kısmının 08.04.2015 tarihinde görüşülmesine karar verildiğini, 11.03.2015 tarihli toplantının 6. gündem maddesi ile müdür Bilal’in maaşının 45.000.-TL’ye yükseltilmesine, 08.04.2015 tarihindeki toplantının 7. gündem maddesi ile kar dağıtılmamasına, 8. gündem maddesi ile 14.05.2014 tarihli 2013 yılı genel kurul kararının 6.maddesinde alınan kararın iptaline oyçokluğu ile karar verildiği, verilen bu kararların kanuna, ana sözleşmeye ve dürüstlük kuralına aykırı olduğunu ileri sürerek, anılan kararların iptali ile şirketin dağıtılabilir karının hesaplanarak, bu karın dağıtılması yönünde karar verilmesini, talep ve dava etmiş; 09.11.2017 tarihli ıslah dilekçesi ile 08.04.2015 tarihli toplantının 2. gündem maddesi ile alınan bilançonun ve faaliyet raporunun onaylanmasına ilişkin kararın da iptalini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karara karşı taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunulmuş, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesince, taraf vekillerinin istinaf başvurunun esastan reddine dair verilen karar, taraf vekillerince temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
İlk derece mahkemesince, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacının iptalini istediği genel kurul kararlarına usulüne uygun olarak muhalefet şerhi koymadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 20.12.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.