YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/7010
KARAR NO : 2022/1793
KARAR TARİHİ : 14.03.2022

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21.01.2020 tarih ve 2019/266 E- 2020/93 K. sayılı kararın davalılar şirket ve … vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 22.04.2021 tarih ve 2020/1155 E- 2021/856 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, ortak olunmadığının tespiti ve ödenen paranın istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ve bu karara karşı davalı şirket ve davalı … vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur. Davacı vekili ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunda bulunmamıştır. Bölge adliye mahkemesi tarafından ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmamış, yani yeni bir karar verilmemiş, davalı şirket ve davalı … vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bu durumda ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunda bulunmayan davacı tarafın Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz etme hakkı bulunmamaktadır. Başka bir deyişle istinaf başvurusunun reddi halinde Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz yoluna başvurma hakkı sadece istinaf başvurusu reddedilen tarafa ait olup, ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunda bulunmayan tarafın temyiz hakkı bulunmadığından davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 14/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.