YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/6304
KARAR NO : 2023/781
KARAR TARİHİ : 13.02.2023
MAHKEMESİ : …. Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
HÜKÜM : Esastan ret
Taraflar arasındaki Türk Patent Marka Kurumu (TPMK) Yeniden İnceleme Değerlendirme Kurulu (YİDK) kararının iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, Yargıtayca duruşma istemli olarak davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne, dava, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin ikinci fıkrası gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddine karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 2017/00018 sayılı “Instacash” ibareli marka başvurusunun davalı şirketin 2013/74099, 2012/85440, 2015/95210 sayılı “instagram”, “instagram”, “insta” ibareli markalarını gerekçe göstererek yaptığı itirazın kabul edilerek, başvurularının reddine karar verildiğini, bu ret kararına karşı yeniden inceleme taleplerinin 2018-M-2201 sayılı YİDK kararı ile nihai olarak kısmen kabul edilerek başvuru kapsamındaki 09 uncu ve 36 ncı sınıftaki bir kısım mal ve hizmetlerinin ret kararı kapsamından çıkartılarak kalan mal ve hizmetlerin reddedildiğini, oysa müvekkilinin markası “ınstacash” ile davalı şirketin markası olan “ınsta” arasında iltibas tehlikesi yaratacak hiçbir unsur mevcut olmadığını, müvekkilinin markasının İngilizce Insta ve Cash kelimelerinin bir araya getirilmesiyle oluştuğunu, “ANINDANAKİT” olarak çevrilebilecek olan ibarede asıl önemli olan unsurun CASH ibaresi olduğunu, INSTA ise işlemin hızlılığını ifade etmek için kullanıldığı, her iki markanın 09 uncu sınıf kapsamında emtiayı barındırmasının, direkt malların benzerliği sonucunu doğurmayacağını, davalının 2015/95210 numaralı INSTA markasının kapsamında belli alanlardaki “bilgisayar yazılımları” emtiası yer aldığını, müvekkilinin markasının tescil kapsamından çıkartılan malların ise çok farklı olduğunu ileri sürerek YİDK tarafından verilen 2018-M-2201 numaralı kararın iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1-Davalı TPMK vekili cevap dilekçesinde; Kurum kararının hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
2-Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde; dava konusu marka başvurusunun hem talep edilen mal ve hizmetler, hem de markaların tüketici nezdinde bıraktığı genel intiba ve iltibas ihtimali karşısında, müvekkili aleyhine haksız rekabet ve marka ihlali yarattığını, müvekkilinin markaları ile dava konusu markanın, görsel, biçimsel, okunuş, ses, telaffuz, algılama, anlam ve konsept açısından ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile başvuru kapsamındaki çekişmeli dava konusu 09. sınıftaki malların ve hizmetlerin, itiraza dayanak markaların kapsamındaki mal ve hizmetlerle aynı/benzer oldukları, davacının başvurusunun münhasıran “INSTACASH” kelime unsurundan oluştuğu, davalı şirketin markasının ise münhasıran “INSTA” ibaresinden oluştuğu, ilgili marka başvurusunun ilk beş harfini oluşturan ön bölümünün davalı şirketin “I N S T A” ibareli marka tescilinin birebir aynısı olduğu, marka başvurusunun son bölümünde yer alan İngilizce CASH ibaresinin Türkçe karşılığının nakit -peşin para olduğu, “cash” ibaresi direkt olarak dava konusu 09. sınıfta yer alan mallar için tanımlayıcı nitelik taşımamakta ise de tüketici zihninde sonuna eklendiği kelime markasının nakit para ile satın alınan versiyonu izlenimi yarattığı, ayırt edici niteliği zayıf “cash” ibareli marka başvurusunun, davalı şirketin INSTA ibareli itiraza mesnet marka tescilinden farklılaşmasını sağlayamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli olmadığını, müvekkilinin markası ile davalı şirketin markası arasında iltibas tehlikesi bulunmadığını, müvekkilinin markasını tescil ettirmek istediği sınıfın davalı markasının tescilli olduğu sınıf ile aynı olmasının iltibas tehlikesi için yeterli olmadığını, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin sınıfsal benzerlik araştırmasında “piyasanın anlayışı, benzer alıcı çevresine hitap edip etmediği, benzer ihtiyaçları giderip gidermediği, mal ve hizmetlerin birbiri yerine ikame edilebilme veya rekabet etme olanaklarının bulunup bulunmadığı, birinin diğerini tamamlama imkanı olup olmadığı, mal ve hizmetlerin dağıtım kanallarının ortak olup olmadığı, kullanım yöntemleri, amaçları hedeflenen halk kesiminin aynı olup olmadığı” kriterlerini ölçü aldığını, bilirkişi heyetinin bu kriterleri raporlarında belirttiğini ancak raporda bu kriterleri gözeterek bir inceleme yapılmadığını, mevcut dosyada bu unsurlar değerlendirilmeksizin hatalı bir karar verildiğini, her iki markanın 9 uncu sınıf kapsamında emtiayı barındırmasının, malların benzerliği sonucunu doğurmayacağını, “ınsta” markasının zayıf bir marka olduğunu, “ınstacash” markasının bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiğini ileri sürerek, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasını, davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının başvurusuna konu olan “INSTACASH” ibaresi ile davalı Şirketin itirazına mesnet “İNSTA” ibareli markası arasında, başvuru kapsamındaki çekişmeli dava konusu 09. sınıf yönünden 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin (556 sayılı KHK) 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi anlamında iltibas bulunduğu, davacının dava konusu marka başvurusunun ilk beş harfini oluşturan ön bölümünün davalı Şirketin “INSTA” ibareli itirazına mesnet markasının aynısı olduğu, davacının marka başvurusunun son bölümünde yer alan İngilizce “CASH” ibaresinin Türkçe karşılığının nakit – peşin para anlamına gelmesi nedeniyle de davalı Şirketin itirazına mesnet markası karşısında yeterli ayırt ediciliği sağlamadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü sebeplerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, YİDK kararının iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 556 sayılı KHK’nin 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi
3.Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve yasaya uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davacıya yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
13.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.