YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/5850
KARAR NO : 2022/7244
KARAR TARİHİ : 20.10.2022
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 15.12.2020 tarih ve 2020/163 E. – 2020/289 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2011/55518 sayılı “DİGİTİLE” ibareli marka tescil başvurusuna müvekkilinin “DİGİTAL TİLE” ve “DIGI PRINT” ibareli markalarına dayanarak yaptığı itirazın TPMK Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından kısmen kabul edilerek başvurudan bir kısım mal ve hizmetlerin çıkarıldığını, kısmen redde ilişkin karara karşı yapılan itirazın da TPMK’nin YİDK’nca kısmen yerinde görülüp bazı emtianın çıkarıldığını, ancak TPMK tarafından davalı şirketin kötüniyetli bulunmadığını, müvekkilinin markalarının tanınmış kabul edilmediğini, işaretlerin iltibasa yol açacak derecede benzer olduğunu, başvuru kapsamında kalan mal ve hizmetlerin müvekkilinin markalarının kapsamındaki sınıflarda veya bu sınıfla irtibatlı ve aynı çalışma alanı içinde yer aldığını, ortalama tüketicinin markaları karıştıracağını, onca seçeneği varken benzer marka seçen davalı şirketin kötüniyetle başvuru yaptığını, haksız yarar sağlamayı amaçladığını, müvekkilinin markalarının tanınmış olduğunu ileri sürerek TPMK YİDK’nın 2013-M-7526 sayılı kararının iptalini, 2011/55518 sayılı markanın tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, davacının itirazları ile başvurudan bir kısım mal ve hizmetlerin çıkarıldığını, diğer mal ve hizmetler yönünden iltibas ihtimalinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, markaların birbirlerine benzemediğini, müvekkilinin başvurusuna konu işaretin 19, 21 ve 35. sınıf mal ve hizmetleri kapsadığını, “DİGİTAL TİLE” ibaresinin davacının tekeline bırakılamayacağını, davacı markalarının tanınmış olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile; TPMK YİDK’nın 17/12/2013 tarih 2013-M-7526 sayılı kararının davacının itirazının kısmen reddi ile ilgili kısım yönünden kısmen iptali ile, 35/06 grup yönünden müşterilerin malları elverişli şekilde görmesi ve satın alması için çeşitli malların bir araya getirilmesi hizmetleri, 19/02 sınıfındaki “sırlı-sırsız karo seramik fayans, seramikten mamul karo seramik, granit seramik, zemin ve duvar kaplamaları için fayanslar” mal-hizmetleri ve 21. sınıftaki “camdan, porselenden, seramikten, kilden süs ve dekorasyon eşyaları, tuvalet taşı delikleri için kapaklar” mal-hizmetleri yönünden iptaline, YİDK iptaline yönelik fazlaya dair talebin reddine, dava konusu marka henüz tescil edilmediğinden hükümsüzlük talebi ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekili ve davalı TPMK vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekili ve davalı TPMK vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı vekili ve davalı TPMK’dan ayrı ayrı alınmasına, 20/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.