YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/5104
KARAR NO : 2022/190
KARAR TARİHİ : 12.01.2022
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Şanlıurfa Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 11.02.2021 tarih ve 2020/863 E. – 2021/143 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 28.04.2021 tarih ve 2021/531 E. – 2021/793 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Şanlıurfa 3. İş Mahkemesi 2020/159 esas sayılı dosyası ile görülen hizmet tespiti davasında davalı şirketin münfesih olduğundan şirkete tebligat yapılamadığını, 6100 sayılı HMK’nun 52 ve 54. madde hükmünün yerine getirilmesine gerek kalmaksızın şirketin ihyası için iş bu davayı açtıklarını belirterek Şanlıurfa Sicil Müdürlüğü’nün 4045 sicil sayısına kayıtlı Özdiker İnşaat Anonim şirketi ünvanlı şirketin tüzel kişiliğinin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, TTK’nın Geçici 7. maddesinin 4/a fıkrasında gösterildiği gibi şirketin temsil ve ilzam ile yetkilendirilmiş yöneticilerine ihtar gönderilmediği, şirketin sicil kaydının usulüne uyulmadan silindiği gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı … Müdürlüğü her ne kadar yasal hasım olsa da resen terkin işleminin usulüne uygun yapmayark dava açılmasına neden olunduğu gözetilerek yargılama giderlerinin davalıdan tahsiline karar verilmiş, iş bu karara karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
İstinaf mahkemesince ilk derece mahkemesi tarafından davanın kabulüne ilişkin verilen kararın usul ve esas yönden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 12.01.2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.