YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/433
KARAR NO : 2022/967
KARAR TARİHİ : 10.02.2022
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Orhangazi 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05.12.2018 gün ve 2018/287 – 2018/744 sayılı kararı onayan Daire’nin 09.11.2020 gün ve 2020/3345 – 2020/4855 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ve davalı arasında akdolunan sözleşme uyarınca 80.000,00 TL ödünç olarak alınan paraya karşılık müvekkilinin keşideci, davadışı …ve…’nun avalist ve davalının lehdar olarak yer aldığı 80.000,00 TL bedelli bir adet bononun teminat olarak verildiğini, sözleşmede düzenlenen muacceliyet şartı gerçekleştirilmeden davalının bu senede dayalı şekilde üstelik sözleşmede kararlaştırılan yasal faiz oranına itibar etmeyerek avans faizi işletmek suretiyle müvekkili ve davadışı avalistler aleyhine takip başlattığını, icra dosyasında yapılan tahsilatlar ve müvekkilince gerçekleştirilen haricen ödemelerle de tahsilat yapıldığı halde takibe devam edildiğini belirterek icra takibi nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre davanın kısmen kabulü ile, davacının Orhangazi İcra Müdürlüğünün 2011/216 esas sayılı takip dayanağı olan 22/10/2010 vade tarihli 80.00,00 TL bedelli bono ile ilgili olarak takip konusu yapılan işlemiş 6.128,09.-TL avans faizi ile ilgili borçlu olmadığının tespitine dair verilen karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 55,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.