YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/4098
KARAR NO : 2022/7656
KARAR TARİHİ : 01.11.2022
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 4. Tüketici Mahkemesi’nce verilen 29.01.2019 tarih ve 2018/392 E- 2019/53 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi’nce verilen 25.03.2021 tarih ve 2019/1330 E- 2021/431 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HMK’nın 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362/1-a maddesi hükmüne göre, Bölge Adliye Mahkemelerinin miktar veya değeri 40.000,00 TL’ni geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz. Bu miktar, HMK’nın Ek 1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi olan 2021 yılı itibariyle 78.630,00 TL’dir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı şimdilik 1000 Euro ve 1000 ABD Doları olmak kaydıyla alacak talebinde bulunmuş olup dava tarihi itibariyle harca esas değer 10.116,7 TL olup mahkemece davacı aleyhine verilen hükümdeki tutarın dava tarihindeki Merkez Bankası efektif satış kuru üzerinden hesaplanan miktarı itibari ile temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır.
HMK’nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 01/11/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.