YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/3110
KARAR NO : 2022/5937
KARAR TARİHİ : 15.09.2022
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17.12.2020 tarih ve 2020/356 E. – 2020/410 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davacıların aynı grup şirket içerisinde yer aldığını, 2011/63593, 2011/63592, 2006/55584, 2013/30629, 2007/13848 sayılı şekerleme ürünlerinin ambalaj biçimlerinden oluşan marka tescil belgeleri bulunduğunu, davalının şekerleme ürünlerinin biçimini içeren 2015/2322-1,2 sayılı tasarım başvurusuna davacılar tarafından tescilli markalarla öteden beri ilgili piyasada fiilen kullanıldığı, başvurunun yenilik ve ayırt edicilik kriterlerini taşımadığı gerekçesiyle itiraz edildiğini, itirazlarının TPMK tarafından reddedildiğini, kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek YİDK’in 2016/T-14 sayılı kararının iptaline, tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, itiraza mesnet marka tescil belgeleri ve ambalaj kompozisyonlarındaki ürün biçimleri ile başvuru konusu tasarımların genel izlenim itibariyle farklı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davaya konu 2015/2322-1 sayılı bütün kek şeklinden oluşan ambalaj tasarımı ile davacı şirkete ait itiraza mesnet şekil markaları arasında görsel benzerlik bulunmadığı, bu tasarım başvurusunun yenilik ve ayırt edicilik vasfına sahip olduğu anlaşıldığından, 2015/2322-1 numaralı ambalaj tasarımı yönünden davanın reddine, 2015/2322-2 sayılı tasarım ile davacıya ait redde mesnet şekil markaları arasında görsel benzerlik bulunduğu, dolayısıyla davalı tasarımının yenilik ve ayırt edicilik vasfına sahip olmadığı anlaşıldığından, bu tasarım yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 37,90 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 15/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.