YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/1290
KARAR NO : 2022/2709
KARAR TARİHİ : 04.04.2022
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İzmir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21.07.2020 gün ve 2018/365 – 2019/469 sayılı kararı onayan Daire’nin 13.10.2020 gün ve 2020/6620 – 2020/4069 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı-birleşen davalı vekili; davacının davalı bankadan araç kredisi kullandığını, ödeme güçlüğü çekmesi nedeniyle bakiye borcunu yapılandırdığını, buna istinaden ödeme yaptığını, buna rağmen davacı aleyhine takip başlatıldığını ileri sürerek, müvekkilinin takipler nedeniyle borçlu olmadığının tespitini ve kötü niyet tazminatının tahsilini talep ve dava etmiş, birleşen davaların reddini istemiştir.
Davalı-birleşen davacı vekili; davacının bankadan kullandığı kredileri vadesinde ödeyememesi üzerine takip başlatıldığını savunarak, davanın reddini istemiş, birleşen davalarda alacağın tahsili amacıyla başlatılan takiplerin davacı-birleşen davalının itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek, itirazların iptalini ve tazminata hükmedilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrasında yapılan yargılamada asıl ve birleşen davaların kısmen kabulüne dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, Mahkemece 21.07.2020 tarihli ek karar ile kesin süreli muhtıraya rağmen eksik yatırılan temyiz harcının tamamlanmaması nedeniyle davacı vekilinin HUMK’nun 434/son maddesi uyarınca temyiz talebinden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiştir. Davacı yanca temyiz edilen ek karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 04/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.