YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/992
KARAR NO : 2020/5223
KARAR TARİHİ : 19.11.2020
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10.07.2018 tarih ve 2017/170 E- 2018/567 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 26.12.2019 tarih ve 2018/2016 E- 2019/1627 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
1475 sayılı Kanuna tabi personel statüsünde mülga Anadolu Yakası Elektrik İşletmesi Koordinatörlüğü’nde görev yapmakta iken emekliye sevk edilen dava dışı …’ın emekliye sevk işleminin mahkeme kararıyla iptalinden sonra, İstanbul 9. İdare Mahkemesi’nin 2010/1438 Esas 2012/411 Karar sayılı kararıyla göreve döndüğü tarihler arasında mahrum kaldığı parasal hakların tazmini istemiyle açılan davada davanın kabulüne karar verildiğini, kararın Danıştay 11. Dairesinin 2012/4358-2014/1189 sayılı karar ile faizin başlangıç tarihine ilişkin kısım hariç olmak üzere onanarak kesinleştiğini, onama kararı neticesinde 62.469,00 TL ödeme yapıldığını, ödenen bu tutara ilişkin sorumluluğun İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi, Hisse Devir Sözleşmesi, Özelleştirme Uygulamaları kapsamda davalılara ait olduğunu ileri sürerek 62.469,00 TL ile bu paradan tenzil edilen 804,00 TL vekalet ücreti olmak üzere 63.273,00 TL’nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekilleri, ayrı ayrı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davacı vekilinin eldeki dava ile dava dışı işçiye ödenen bedelin rücuen davalılardan tahsilini istemiş ise de taraflar arasındaki Hisse Devir Sözleşmesinin 9.4. maddesi ve 22/f maddesinde İHDS hükümlerin saklı tutulduğu, 24/07/2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi’nin 7.4. ve 7.6. maddesi gereğince yapılan ödemenin İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi’nin imzalandığı tarihten önceki dönemde davacı olan Türkiye Elektrik Dağıtım A.Ş. tarafından yapılan işleme dayandığı, bu nedenle sorumluluğun Türkiye Elektrik Dağıtım A.Ş.’ne ait olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/(1)-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 19.11.2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.