YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/913
KARAR NO : 2021/3478
KARAR TARİHİ : 08.04.2021
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İskenderun Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 14.03.2018 gün ve 2018/4 – 2018/143 sayılı kararı onayan Daire’nin 17.04.2019 gün ve 2019/1487 – 2019/3079 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, balıkçılık işi ile iştigal eden müvekkilinin davalının İskenderun Şubesi nezdinde bulunan hesabına Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığından 2012 yılı destekleme ödemesi olan 318.750 TL yatırıldığını ancak banka tarafından destekleme ödemesi olarak yatırılan bedelin yapılan temlik nedeniyle müvekkiline ödenmediğinin bildirildiğini, müvekkilinin dava dışı Ada Tarım ve Deniz Ürünleri Turizm Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti’ye yaptığı temlikin 2013 yılı destekleme ödemeleri ile ilgili olduğunu, kaldı ki temlik alacaklısının işbu temlik sözleşmesini Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığına tebliğ ettirmiş olması sonucunda Bakanlık vasıtasıyla İskenderun Kaymakamlığı ilçe Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğünün destekleme ödemelerinin temlik edilemeyeceğini ve 3. kişilere veya kurumlara ödenemeyeceğini bildirdiğini ileri sürerek 318.750 TL’nin müvekkiline ödenmesi gereken tarihten itibaren işleyecek en yüksek kredi faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının alacağını dava dışı şirkete temlik ettiğini, BK 183 ve 186. maddeleri gereğince temlik sözleşmesi ile birlikte alacağın temlik alacaklısına geçtiğini ve temlik verenin alacağının kalmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kabulüne, 318.750,00 TL’nin tahsiline dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 31,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 08.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.