YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/8304
KARAR NO : 2022/1415
KARAR TARİHİ : 02.03.2022
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 28.02.2020 tarih ve 2019/346 E. – 2020/92 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin ayakkabı tasarım ve üretimi ile iştigal ettiğini, yurt içinde ve yurt dışında birçok saygın mağazada ürünlerini tüketiciye sunduğunu, “FLOWER” ibareli 25. sınıfta tescilli markası bulunduğunu, müvekkillerinin tasarımını ve üretimini yaptığı ayakkabılarını tüketiciyle buluşturmak üzere, markasını mağazacılık sınıfı olan 35. sınıfta da tescil ettirmek istediğini, bu amaçla yaptığı marka başvurusunun davalı şirketin 2000/19131 numaralı ‘’FLOWER’’ ibareli markasını dayanak göstererek yaptığı itiraz üzerine reddedildiğini, oysa müvekkilinin 25. sınıfta tescilli ”FLOWER” ibareli markası ile sektörde tanınmışlık kazandığını, bu marka adı altında ürünlerini tüketiciye sunmak istediğini, başvurularına itiraz eden marka sahibi davalı şirketin temizlik ve kozmetik ürünleri üretimi yaptığını ve tamamen farklı bir alanda faaliyette bulunduğunu ileri sürerek, YİDK kararının iptali ile davalı markasının 35. sınıf bakımından 14. ve 42. maddeler uyarınca hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile müvekkilinin ‘’FLOWER’’ markası üzerinde KHK’nın 8. maddesi uyarınca üstün ve öncelikli hak sahibi olduğu gerekçesi ile KHK’nın 42/1-b uyarınca 35. sınıftaki tescilinin hükümsüzlüğüne, hükümsüzlük talebi kabul edilmediği takdirde davalıya ait markanın 35. sınıftaki tescilinin 01 ve 03. sınıftaki emtialarla sınırlandırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama,toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacı başvurusunun 35/05 perakendecilik hizmetinin spesifik olarak belirli malların perakendeciliğini kapsar şekilde olduğu, 7/1-b ‘ye mesnet alınan 2000/19131 sayılı marka kapsamında bulunan 35/05 perakendecilik hizmetinin ise genel nitelikte olup hangi ürünlerin perakendeciliğinin yapılacağının belirtilmediği, bu durumda 7/1-b maddesi kapsamında 35/05 grupta perakendecilik hizmetinin spesifik olarak belirtildiği başvuru ile genel nitelik perakendecilik hizmetini kapsayan red gerekçesi markanın hizmet sınıflarının aynı-aynı tür olmadığı, oysa 7/1-b maddesi kapsamında mutlak red nedeni için işaretlerin birbirinin aynı, tıpatıp benzer olması yanında mal ve hizmet sınıflarının da aynı /aynı tür olması gerektiği, oysa dava konusu başvuruda 35/05 perakendecilik hizmeti spesifik olarak belirli malların perakendeciliği ile sınırlandırılmış iken red gerekçesi markanın genel nitelikte olup, belirli ürünlerin perakendeciliğini kapsamadığı, bu durumda son Yargıtay İçtihatları doğrultusunda mal ve hizmetin 7/1-b maddesi kapsamında aynı- aynı tür olmadığı, bu nedenle 7/1-b maddesi şartlarının oluşmadığı kabul edilmiş, ayrıca davacının önceki tescilli markasının kapsamının 25. sınıf olması ve başvurunun da 35/05 perakendecilik hizmeti olması nedeniyle önceki tescilli markasından dolayı müktesep hakkının olmadığı kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmiş, kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
İşbu karara karşı davalar vekili temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 28,10 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 02/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.