YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/7121
KARAR NO : 2022/188
KARAR TARİHİ : 12.01.2022
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce bozmaya uyularak davanın esastan reddine dair verilen 06.07.2020 tarih ve 2020/500 E. – 2020/668 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi adli yardım talepli olarak davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, tarafların Oksozon Sağlık Gıda Ltd. Şti.’nin ortakları olduğunu, ortaklar arasında 24/03/2013 tarihli Limited Şirket Ortaklık Sözleşmesi imzalandığını, davalının sözleşmeye aykırı hareket ettiğini, izinsiz şekilde cihaz teslimi yaptığını, sözleşmenin 5.5 m. uygun olarak genel kurulun oyçokluğu ile onayını ve/veya iznini almadığını, cihaz teslimine yönelik proforma faturanın konusunu oluşturan makine ve malzemelerin taraflar arasında imzalanan sözleşmenin 4. m. belirtilen iştigal konusuna dair olduğunu, davalı tarafından yapılan işlemin sözleşmeye aykırı olduğunu ileri sürerek, şimdilik 500.000 USD cezai şart alacağının her bir davacı için ayrı ayrı 1/3’i olan 166.666 USD’nin 17/04/2014 tarihinden itibaren ticari faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının üzerine düşen tüm yükümlülükleri yerine getirdiğini, davacıların taleplerinin usul ve yasaya aykırı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İstinaf Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davalı …’un sözleşme imzalandıktan ve şirket kurulduktan sonra 7 adet ozon jeneratörü satışı ve 3 adet servis hizmeti gerçekleştirilmek suretiyle şirketin iştigal konusuna giren işlerde faaliyette bulunduğu, böylece taraflar arasında imzalanan 24/03/2013 tarihli sözleşmenin 5.5 maddesi hükmüne aykırı eylemde bulunduğu, anılan sözleşmenin 12. maddesinde düzenlenen cezai şartın koşullarının somut olayda oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne yönelik ilk derece mahkemesi kararı usul ve yasaya uygun bulunarak, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili adli yardım istemli olarak temyiz etmiştir.
1-Davalı … vekilinin temyiz aşamasında adli yardım talebinde bulunulmuş olmakla, dosya kapsamı, talep dilekçesi içeriği, ekli belgeler kararı temyiz için yatırılacak harcın tutarı gözetilerek, davalı vekilinin adli yardım talebinin HMK 336/2 ve 337/1. maddeleri çerçevesinde anılan davalının kanun yolu harç ve giderleri bakımından adli yardımdan yararlandırılmasına ve karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine karar vermek gerekmiştir.
2. Dosyadaki yazılara, Bölge Adliye Mahkemesince uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin adli yardım talebinin kabulü ile temyiz itirazlarının incelenmesine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, alınmadığı anlaşılan 48.443,32 TL temyiz ilam harcının HMK 339. maddesi gereğince karar kesinleştiğinde adli yardımdan yararlanan temyiz eden davalıdan alınmasına, 12/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.