YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/6810
KARAR NO : 2021/4833
KARAR TARİHİ : 07.06.2021
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Diyarbakır 4. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 12.02.2019 tarih ve 2015/503 E. – 2019/73 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi’nce verilen 17.01.2020 tarih ve 2019/1974 E. – 2020/77 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıdan satın alınan Biosalex+Ndyag marka lazer cihazının dava dışı Finans Leasing Kiralama A.Ş. tarafından davacıya kiralandığını, dava dışı şirketin ayıplı ifa konusunda dava açmak üzere davacıya yetki verdiğini, dava konusu cihazda muhtelif tarihlerde birçok arıza meydana geldiğini ancak giderilemediğini, söz konusu arızaların gizli ayıp niteliğinde olduğunu, arızalar ortaya çıkar çıkmaz yetkili servise başvurulduğunu, bunun ayıp ihbarı niteliğinde olduğunu, dava konusu cihazın sık sık arızalanması nedeniyle davacının başka cihaz kiralamak suretiyle de zararının oluştuğunu ileri sürerek, lazer cihaz bedeli olan 140.400.- TL’nin ve davalının başka cihaz kiralaması suretiyle uğradığı zarara karşılık şimdilik 1.000.- TL’nin davacıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yetki itirazıyla birlikte, davalının davacıdan üç adet cihaz alındığını, satın alınan cihazlarının 24 ay olan garanti süresinin 10.02.2015 tarihi itibariyle sona erdiğini, davacının sözleşmeye aykırı olarak cihaza yetkili servis haricinde teknik servise müdahale ettirdiğini, kullanma kılavuzuna aykırı olarak ve ehliyetsiz personeline cihazı kullandırttığını, davacının cihazı aldıktan ayıp ihbarının olmadığını belirterek, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında menkul mal satış sözleşmesi imzalandığı, sözleşmede cihazın teslim tarihinin 08.02.2013 olarak belirtildiği, cihazdaki ayıbın gizli ayıp niteliğinde olduğu, derhal davalı satıcıya bildirildiği, ayıbın imalattan kaynaklandığı, yetkili servis tarafından yapılan onarımların arızayı gidermeye yönelik olarak yapılmadığı, muadil yedek parça ile onarımın yapılması halinde cihazın değerinin azalabileceği ve kalıcı çözüm olmayacağı, bu anlamda davacının maldan yararlanmasının mümkün olamayacağı, davacının sözleşmeden dönme hakkını kullanarak bedel iadesi talebinde bulunabileceği, sözleşme feshedilip makinenin iadesine karar verildiğinden davacının kâr kaybı talebinin yerinde görülmediği, faiz başlangıç tarihi olarak cihazın davalıya teslim tarihi kabul edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, dava konusu olan Biosalex+Ndyag marka lazer makinasının davalıya aynen iadesine, 140.400,00 TL’nin davalıdan tahsiline, bu tutara makinanın davalıya teslim edildiği tarihten itibaren ticari avans faizi uygulanmasına, davacının sair talebinin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; hükme dayanak yapılan bilirkişi heyet raporlarının dosyayı kapsayıcı nitelikte denetlenebilir ve hüküm vermeye elverişli olduğu, satıma konu cihazda üretim kaynaklı ayıbın olduğu, usul ve yasaya uygun olduğu tespit edilen karara karşı tüm istinaf sebepleri yerinde bulunmadığı gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 7.192,72 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 07/06/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.