Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2020/67 E. 2020/3299 K. 29.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/67
KARAR NO : 2020/3299
KARAR TARİHİ : 29.06.2020

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesin’ce bozmaya uyularak verilen 11/10/2019 tarih ve 2017/310-2019/888 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesinin davalı banka vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın müşterisi olduğunu, 19/08/2013 tarihinde hesap hareketlerinden kendisine ait olmayan bir telefon faturasının ödendiğini, telefon numarasının … adına kayıtlı olduğunu ve … tarafından kullanıldığını, bu telefon hattına ilişkin otomatik ödeme talimatının derhal durdurulmasını talep etmesi üzerine talebinin kabul edildiğini ancak yapılan haksız ödemelerin iade edilmediğini, 11/02/2011 ile 19/08/2013 tarihleri arasında tüm faturaların müvekkilinin hesabından çekildiğini ileri sürerek bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faiz oranları uygulanarak 9.133,04 TL alacağın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Garanti Bankası A.Ş. vekili, banka nezdinde bir zenginleşmenin meydana gelmediğini, davacı tarafından verilen 2003 tarihli otomatik ödeme talimatı bulunduğunu, davacı bu hattı daha önceden kullanmış ve devretmiş ise talimatı iptal ettirmesi gerektiğini, kusurun davacıya ait olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacıya ait banka hesabından, . . . 25 no’lu telefona ait fatura ödemelerinin yapıldığı, davalı bankaca, davacının otomatik ödeme talimatının internet bankacılığı üzerinden verildiği ileri sürülmüş ise de, davacının telefon faturalarının ödenmesine ilişkin bankaya talimat verdiğine dair herhangi bir kayda ulaşılamadığı, hükme esas alınan kök ve ek bilirkişi raporunda da hesaplandığı üzere davacının hesabından toplam 9.133,04 TL ödeme yapıldığının anlaşıldığı, davalı … yönünden davanın atiye bırakıldığı gerekçesiyle, davalılar Garanti Bankası A.Ş. ile … aleyhine açılan davanın kabulü ile 9.133,04 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davalı … aleyhine açılan davanın atiye bırakılması sebebi ile bu davalı yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı banka vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı banka vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı banka vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 467,91 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.