YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/6567
KARAR NO : 2020/3876
KARAR TARİHİ : 06.10.2020

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Antalya 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 28/02/2020 gün ve 2019/11-2020/222 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Mahkemece, yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulü ile davacının Antalya 13. İcra Müdürlüğü’nün 2011/2773 Esas sayılı takip dosyasındaki asıl alacak üzerinden 3.916,43 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun’un 19. maddesiyle HUMK’ya eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2020 yılı için 3.920,00 TL’dir. Davalı vekilince temyize konu yapılan miktar anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından ve kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 06/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.