Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2020/6188 E. 2021/5035 K. 14.06.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/6188
KARAR NO : 2021/5035
KARAR TARİHİ : 14.06.2021

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 28.12.2018 tarih ve 2018/416 E- 2018/1020 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 02.07.2020 tarih ve 2019/458 E- 2020/649 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı T. Halkbankası A.Ş.’den dava dışı …’ın kullanacağı kredinin teminatı olarak taşınmazı üzerinde banka lehine ipotek tesis ettirdiğini, davalıların bu genel kredi sözleşmesinde müteselsil kefil sıfatıyla imzaladıklarını, kredi borcunun ödenmemesi üzerine bankanın hesabı kat ettiğini, davalı kefil …ın oğlu olan dava dışı … tarafından bankaya 206.100.- TL ödeme yapılarak alacağın temlik alındığını, temlik alanın borcu ödeyecek gücü olmadığını, davalıların davacıya karşı kötü niyetle hareket ederek ipoteğe konu gayrimenkulün cebri icra yolu ile satılması için bu yola başvurulduğunu, alacağı temlik alanın sadece asıl borçlu ve müvekkili aleyhine ihtarname keşide ettiğini belirterek davalıların genel kredi sözleşmesine istinaden ipotek veren müvekkiline karşı sorumlu oldukları bedelin, şimdilik 10.000.- TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar süresinde davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; TBK’nun 596. maddesinde bir alacağın güvencesini oluşturan rehnin paraya çevrildiği veya borç, rehin veren tarafından ödendiği takdirde, borcu ödeyenin kefile karşı rücu hakkını ancak kefil ile kendisi arasında böyle bir anlaşma varsa ya da rehin sonradan 3. bir kişi tarafından verilmişse kullanılabileceğinin hükme bağlandığı, ipotek verenin ipotekli taşınmazın paraya çevrilmesi sebebi ile uğradığı zararlar konusunda lehine ipotek verdiği asıl borçluya yönelik talepte bulunabilirse de ipotek verenin kefile rücu etme imkanı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karara karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya üzerinden yapılan istinaf incelemesinde; hukuki yararın HMK’nın 114/1-h maddesi uyarınca dava şartlarından biri olduğu HMK’nın 115. maddesi uyarınca yargılamanın her aşamasında mahkemece re’sen gözetilmesi gerekmekte olduğu, ipotek veren davacının, dava dışı bankaya veya yine dava dışı alacağı temlik alana bir ödeme yaptığı söz konusu olmadığından, davacının işbu tespit davasını açmakta hukuki yararı bulunmadığı, mahkemece davacının tespit davasını açmakta hukuki yararının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeye dayalı olarak ret kararı verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın HMK’nın 114/(1)-h ve 115/(2) maddeleri gereğince hukuki yarar yokluğundan usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,14.06.2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.