Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2020/4571 E. 2021/6904 K. 07.12.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/4571
KARAR NO : 2021/6904
KARAR TARİHİ : 07.12.2021

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16.HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Yalova 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 11.01.2017 tarih ve 2014/523 E- 2017/10 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi’nce verilen 11.07.2019 tarih ve 2017/1770 E- 2019/1528 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya çiftlik ve çiftlik içinde yer alan hayvanları sattığını, satış bedelinin tamamının 900.000,00 TL olup 700.000,00 TL’sinin yasal takibe konu edildiğini, bakiye alacak olan 200.000,00 TL için ise sonradan takip başlattıklarını, ancak davalının haksız itirazı sonucu takibin durduğunu belirterek itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesi, davanın kabulü ile davalının itirazının iptali ile takibin kaldığı yerden devamına, asıl alacak olan 200.000,00 TL üzerinden hesaplanacak % 20 oranındaki icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstinaf Mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, eldeki davanın 26/11/2014 tarihinde açıldığı, davacı şirketin Balıkesir Ticaret Sicil Müdürlüğü’nün Türkiye Ticaret Sicil Gazetesi’nin 12 Kasım 2014 tarihli, 8692 sayılı nüshasının 116 -118 sayfalarında da görüldüğü üzere 07/11/2014 tarihinde re’sen sicilden terkin edildiği ve durumun 12 Kasım 2014 tarihli Ticaret Sicil Gazetesi’nde de ilan edildiği, dava tarihi itibariyle davacının dava ehliyetinin bulunmadığı, dava ehliyeti dava şartlarından olup mahkemece re’sen gözetilmesi gerektiği, davanın, davacının dava ehliyeti bulunmaması nedeniyle reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf talebinin kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, dava şartı yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 14,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 07/12/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.