YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/4422
KARAR NO : 2021/7326
KARAR TARİHİ : 22.12.2021
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 26.06.2019 tarih ve 2018/26 E. – 2019/300 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi’nce verilen 19.12.2019 tarih ve 2019/1390 E. – 2019/1770 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin müvekkili şirkete 29/05/2017 tarihli 89.700,20 TL’lik fatura kestiğini, fatura bedeli müvekkili şirket tarafından davalı şirkete Kuveyt Türk Katılım Bankası …Şubesine ait Osmanoğlu İnş. Malz. Ltd. Şti.’nin 10/06/2017 tarihli müşteri çeki ile ödendiğini, davalı şirketin fatura içeriğinde yer alan 21.844 litre pro dizeli müvekkiline teslim etmediğini ödenen bedelin geri alımı için davalı şirket aleyhine yapılan ilamsız icra takibine davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptalini ve icra inkar tazminatının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesi, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, keşidecisi Osmanoğlu İnşaat Malzemeleri Ticaret İmalat ve Sanayi Limited Şirketi olan 10.06.2017 keşide tarihli 89.700,00 TL bedelli çek ile 29/05/2017 tarihli 89.700,00 TL bedelli fatura ve alınan bilirkişi raporu bir arada değerlendirildiğinde, tarafların ticari defterlerinin açılış/kapanış tasdiklerinin yasal süresi içerisinde yapılmış ve usulüne uygun tutulmuş olduğu, ticari defter ve belgelerde 29/05/2017 tarihli 89.700,00 TL bedelli fatura ve çekin kaydedildiği, davacı tarafından faturanın borç olarak kaydedildiği ve defter kaydının faturanın içeriğindeki malzemenin teslim edildiği anlamına geldiği, faturaya süresinde davacı tarafından itiraz edilmediği ve çekin avans olarak verildiğinin yazılı belgeyle ispatlanamadığı, davacının yemin deliline de dayanmak istemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstinaf Mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, çek bir ödeme aracı olup, kural olarak bir borcun ifası için verildiğinin kabulünün gerektiği, avans olarak verildiğini ileri sürenin bu iddiasını ispatlamakla yükümlü olduğu, taraf defterleri üzerinde yapılan bilirkişi incelemesi sonucunda davacının kendi defterler ve kayıtlarına göre davalıdan 89.700,20 TL alacaklı olduğu, davalının kendi kayıtlarına göre ise davacıya borcunun bulunmadığı, dava konusu faturanın iki tarafın defterlerinde de kayıtlı olduğu, ancak davacı tarafça sonradan iade faturası düzenlendiği, fatura konusu ürünün teslim edilmediğini ileri süren davacının dava dilekçesinde yemin deliline dayanmış ve karşı tarafa yemin teklif etme hakkı var ise de, duruşma sırasındaki beyanıyla bu delile dayanmaktan vazgeçtiği anlaşılmakla mahkemece davanın reddine karar verilmiş olmasında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 22/12/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.