Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2020/3690 E. 2021/987 K. 09.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/3690
KARAR NO : 2021/987
KARAR TARİHİ : 09.02.2021

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Kahramanmaraş 5. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 24.01.2018 tarih ve 2017/434- 2018/43 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalı şirket arasında elektrik trafosu alım satımı hususunda anlaşma yapıldığını, trafo bedeline karşılık davacının davalı şirkete 15.06.2014 tarihli 19.650,00 TL bedelli ve 15.08.2014 tarihli 19.666,42 TL bedelli çeklerin verildiğini, davalı şirketin anlaşmanın yapıldığı günde malı teslim edemeyeceğini belirttiğini, davacının 30/08/2014 tarihli ve 15.913,79 TL’lik yeni bir çeki keşide ederek davalıya teslim ettiğini, ancak davalı şirketin iade etmesi gereken 15.06.2014 tarihli 19.650,00 TL’lik çeki davacı şirkete iade etmediğini, davalının iade etmediği bu çeki dayanak göstererek Kahramanmaraş 1.İcra Müdürlüğü’nün 2014/5121 sayılı takip dosyasıyla icra takibi başlattığını ileri sürerek davaya konu çek nedeniyle davacının davalı şirkete borcu bulunmadığına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının davacıya sözleşmede belirtilen malzemeleri zamanında ve eksiksiz olarak teslim ettiğini ancak bunun karşılığında davacı borçlunun bu malzemelere karşılık olarak davalıya ödemesi gereken bedeli ödemediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacının davaya konu mal alımı nedeniyle 15.06.2014 tarihli takibe konu ve 15.08.2014 tarihli takip dışı olmak üzere 2 adet çek verdiğini, davacının tarafların karşılıklı anlaşması üzerine 15.06.2014 tarihli çekin yerine 30.08.2014 tarihli 3. bir çek verildiğini belirttiği, ancak takip konusu çekin kendisine iade edilmediğini ileri sürdüğü, davacının bu iddiasını usulüne uygun yazılı deliller ile kanıtlamakla yükümlü oldığu, çek bir ödeme aracı olup aksi iddianın usulüne uygun yazılı delillerle ispatlanması gerektiği, davacının bu iddiasını kanıtlayacak yazılı bir delili dosyaya sunmadığı gerekçesiyle ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, çeke dayalı icra takibinden dolayı borçlu olunmadığının tespiti istemine ilişkindir. Bilirkişi tarafından düzenlenen 26.03.2015 tarihli raporda davalının ticari defter ve kayıtlarında davaya konu 15.06.2014 tarihli 19.650,00 TL bedelli çekin ödendiğine dair kayıt bulunduğu belirtilmiştir. Bu kaydın aksinin ispat yükümlülüğü davalıya ait olup, bu husus ancak yazılı delille ispatlanabilecektir. O halde mahkemece davalının söz konusu çekin ödenmediğine dair varsa yazılı delilleri sorulup davalının ticari defter ve kayıtlarında ödeme kaydının aksi yazılı delillerle ispatlanamadığı takdirde söz konusu çekin davacı tarafından ödendiği kabul edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 09/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.