Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2020/2845 E. 2021/1369 K. 17.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/2845
KARAR NO : 2021/1369
KARAR TARİHİ : 17.02.2021

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Eğirdir Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19.02.2019 tarih ve 2018/232-2019/64 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 2002 yılından beri davalıya süt verdiğini, 4/b tarım sigortalılığının geriye dönük tescilinin yapılması talebiyle yaptığı başvurunun, birlik makbuzlarında nüfus bilgilerinin eksik olmasından dolayı kendi ile aynı isimde kişilerle karıştırıldığını bu sebeple işlem yapılamadığını belirterek, 2002 yılından beri birliğe süt verdiğinin ve davalının birlik nezdinde tutulan kayıtlarda … olarak kaydedilen şahsın … olduğunun tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, husumetin sosyal güvenlik kurumuna yöneltilmesi gerektiğini, müstahsil makbuzlarında mevzuatın aradığı asgari şartların yerine getirildiğini, makbuz üzerindeki bilgilerin muhatabı tarafından kontrol edilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve dosya kapsamına göre, kuruma süt veren kişilerin bilgilerinin doğru tutulmasının davalı birliğin sorumluluğunda olduğu, davacının 2002 yılından itibaren süt birliğine süt verdiği, diğer aynı isimli kişinin yurt dışında yaşadığının anlaşıldığı, gerekçesi ile davanın kabulüne, 03/10/1949 doğumlu …T.C Kimlik numaralı davacının 2002 yılından itibaren davalı birliğe tarımsal ürün (süt) verdiğinin tespitine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 14,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 17.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.