YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/2274
KARAR NO : 2021/5679
KARAR TARİHİ : 23.09.2021
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24.12.2018 gün ve 2018/79 – 2018/491 sayılı kararı onayan Daire’nin 03.02.2020 gün ve 2019/2910 – 2020/839 sayılı kararı aleyhinde davalı şirket vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 2013 04492 sayılı tasarım tescil başvurusuna yapılan itirazın reddedildiğini oysa, tasarımların davacının 2011 62924 no’lu markası ile 2010 01534 sayı ve 2, 3 ve 4 sıra numaralı tasarımları ile aynılık derecesinde benzer olduğunu, tüketici kitlesinin çocuklardan oluştuğu dikkate alındığında karışıklığa sebebiyet verdiğini, davaya konu tasarımlar üzerinde yer alan “Tio Cornet” ibaresinin bir yenilik içermediğini ileri sürerek, TPMK YİDK’in 01.07.2014 tarih ve 2014/T-432 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacının 2010 01534 sayılı tasarım tescili hakkında açılan hükümsüzlük davasına sunulan bilirkişi raporunda tasarımların yeni olmadığının belirtildiğini, benzer olduğu iddia edilen markalar ile 2010 01534 sayı ve 2, 3 ve 4 sıra numaralı tasarımların davalı şirkete ait tasarımlar ile benzer olmadığını, külahta çikolata ürün projesi yeni olmayıp, yıllardan beri bir çok şirket tarafından kamuya sunulduğunu ve ihraç edildiğini, her iki tarafa ait ürün görselleri incelendiğinde gerek kullanılan ibarenin gerekse de ambalajın net bir şekilde ortalama tüketicinin ayıracağı kadar farklı olduğunu, tasarımlarının yenilik ve ayırt edicilik kriterlerini taşıdığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonrasında davanın kabulüne dair verilen kararın davalılar vekillerince temyizi üzerine karar, Dairemizce onanmıştır.
Davalı şirket vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı şirket vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 10,30 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 520,95 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalı şirketten alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 23.09.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.